Przejdź do zawartości

Metoda momentów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metoda momentów (MM) – w statystyce, metoda estymacji parametrów populacji polegająca na wyznaczaniu równań wiążących momenty populacji z parametrami, które mają być estymowane.

Opis metody[edytuj | edytuj kod]

Niech dana będzie próba

która posłużyć mu do wyznaczenia wektora parametrów (macierzy ) o wartości prawdziwej Niech

będzie ciągłą funkcją parametru o wartościach będących wektorami Załóżmy, że wartości oczekiwane istnieją i są skończone dla wszelkich Równania

nazywane są warunkami momentów[1]. W przypadku gdy warunki momentów są układem równań o niewiadomych. Funkcja

jest estymatorem MM wartości oczekiwanych

Rozwiązanie równania estymuje prawdziwą wartość [2].

Przykłady warunków momentów[edytuj | edytuj kod]

Regresja liniowa[edytuj | edytuj kod]

Niech dany będzie model regresji liniowej

gdzie jest wektorem regresorów, jest wartością prawdziwą estymowanych parametrów (wektorów ) oraz jest błędem statystycznym. Pod założeniem

zachodzi związek

Z prawa iterowanych oczekiwań wynika, że

Równania

są szukanymi warunkami momentów. (W oryginalnej definicji można przyjąć oraz )[3].

Populacja o rozkładzie gamma[edytuj | edytuj kod]

Niech dana będzie próba

populacji o rozkładzie gamma z parametrami z wartościami prawdziwymi W szczególności,

oraz

Przyjmując oraz

równania są szukanymi warunkami momentów[4]. Wówczas warunek implikuje

oraz

[2].

Wówczas przy pomocy średniej próby

oraz średniego odchylenia próby

można zapisać

[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • L. Mátyás, Generalized Method of Moments Estimation. Themes in Modern Econometrics, Cambridge University Press. Cambridge, 1999.