Mewa zachodnia
| Larus occidentalis[1] | |||
| Audubon, 1839 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
mewa zachodnia | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
Mewa zachodnia[3] (Larus occidentalis) – gatunek dużego ptaka z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący zachodnie wybrzeża Ameryki Północnej. Nie jest zagrożony.
- Rozmiary
- Długość ciała 56–66 cm; rozpiętość skrzydeł 120–144 cm; masa ciała 800–1250 g[4].
- Wygląd
- Biały tułów, żółty dziób, ciemne oczy, różowe nogi, płaszcz łupkowoszary (południowa Kalifornia) do szarego (środkowa i północna Kalifornia), z białymi obrzeżeniami tylnej krawędzi skrzydeł oraz czarnymi końcami skrzydeł z białymi plamkami. Na spodzie ciała widać ciemne lotki II rzędu. W upierzeniu zimowym głowa ciemniejsza. Młode pierwszoroczne są szarobrązowe. Kiedy skończą 2 lata, mają brązowe plamki, biały spód, płaszcz szarawy. W trzecim roku białe z ciemnymi kreskami i szarobrązowym płaszczem.
- Zasięg, środowisko
- Środkowo-zachodnie i południowo-zachodnie pacyficzne wybrzeża Ameryki Północnej. Lęgnie się na skalistych wybrzeżach i przybrzeżnych wysepkach od stanu Waszyngton (USA) na południe po Kalifornię Dolną (Meksyk). Zimuje wzdłuż wybrzeży od kanadyjskiej wyspy Vancouver po południowy kraniec Półwyspu Kalifornijskiego[2][5]. Największa kolonia lęgowa znajduje się na jednej z Wysp Farallońskich – Southeast Farallon Island[5].
- Podgatunki
- Wyróżnia się dwa podgatunki L. occidentalis[6]:
- L. o. occidentalis Audubon, 1839 – południowo-zachodnia Kolumbia Brytyjska, zachodnie USA do środkowej Kalifornii
- L. o. wymani Dickey & van Rossem, 1925 – środkowa Kalifornia (USA) do Kalifornii Dolnej (Meksyk)
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mewę zachodnią za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[2]. Liczebność populacji w 2009 roku szacowano na 115 500 – 118 500 osobników, a jej trend oceniono jako wzrostowy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Larus occidentalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Larus occidentalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-29].
- ↑ Western Gull. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-06-29]. (ang.).
- ↑ a b Pierotti, R.J. & C.A. Annett: Western Gull (Larus occidentalis), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. A.F. Poole & F.B. Gill) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2022-02-01]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-29]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).