Przejdź do zawartości

Michał Pluta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Pluta
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk rolniczych
Specjalność: hodowla koni
Alma Mater

Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Doktorat

17 kwietnia 1998 – zootechnika
Wydział Zootechniczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie[1]

Habilitacja

19 czerwca 2019 – zootechnika i rybactwo
Wydział Nauk o Zwierzętach i Biogospodarki Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie[1]

Uczelnia

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Okres zatrudn.

od 1998

Michał Pluta – polski zootechnik, doktor habilitowany nauk rolniczych, profesor na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie[2], specjalista od hodowli koni[1].

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

W 1988 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera na Akademii Rolniczej we Wrocławiu. W tym samym roku na Wydziale Zootechnicznym tej samej uczelni uzyskał stopień doktora nauk rolniczych w zakresie zootechniki na podstawie rozprawy pt. Ocena żywienia koników polskich, kuców felińskich i arabokoników w systemie ad libitum i znormalizowanej pracy[3][1], której promotorem był Marian Kaproń[4]. W tym samym roku został zatrudniony na tejże uczelni, a w 2019 roku uzyskał na jej Wydziale Nauk o Zwierzętach i Biogospodarki stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w dyscyplinie zootechniki i rybactwa na podstawie pracy pt. Aspekty hodowlano-użytkowe koników polskich, jako populacji koni objętej programem ochrony zasobów genetycznych, rozpatrywane w kontekście potrzeb współczesnego człowieka[3][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Dr hab. inż. Michał Pluta, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-02].
  2. dr hab. Michał Pluta, profesor uczelni [online], Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie [dostęp 2024-05-09].
  3. a b Dr hab. Michał Pluta, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-02].
  4. Ocena żywienia koników polskich, kuców felińskich i arabokoników w systemie ad libitum i znormalizowanej pracy w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-05-14].