Miguel Ibarra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miguel Ibarra
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Miguel Ángel Ibarra Andrade

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1990
Nowy Jork

Wzrost

171 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Charlotte Independence

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
2004–2007 Ambush SC
2008–2009 Taft Cougars
2010–2011 UC Irvine Anteaters
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2010 Lancaster Rattlers 43 (12)
2011 Orange County Blue Star 4 (0)
2012–2015 Minnesota United FC (NASL) 90 (17)
2015–2017 León 8 (1)
2017– Minnesota United FC 58 (10)
W sumie: 203 (40)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2014–2015  Stany Zjednoczone 3 (0)
  1. Aktualne na: 3 października 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Miguel Ángel Ibarra Andrade (ur. 15 marca 1990 w Nowym Jorku) – amerykański piłkarz pochodzenia meksykańskiego występujący na pozycji ofensywnego pomocnika, zawodnik Charlotte Independence.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Ibarra, syn meksykańskich imigrantów, urodził się w Nowym Jorku, jednak wychowywał się w mieście Lancaster w stanie Kalifornia. Jako nastolatek występował w juniorskiej akademii Ambush Soccer Club, zaś później, jako uczeń Taft College, występował w szkolnej drużynie Taft Cougars, gdzie został wybrany MVP rozgrywek Central Valley Conference. Studiował na University of California w Irvine, w barwach tamtejszego UC Irvine Anteaters będąc czołowym zawodnikiem ligi uniwersyteckiej (w 2011 roku otrzymał nagrodę Big West Co-Offensive Player of the Year i został wybrany do All-Big West First Team). W międzyczasie był również zawodnikiem klubów Lancaster Rattlers i Orange County Blue Star, grających na czwartym szczeblu rozgrywkowym w kraju – Premier Development League.

W styczniu 2012 Ibarra został wybrany w MLS Supplemental Draft przez klub Portland Timbers występujący w Major League Soccer, jednak ostatecznie nie zaoferowano mu profesjonalnego kontraktu. Zamiast tego dwa miesiące później podpisał umowę z zespołem Minnesota United FC, grającym na drugim szczeblu rozgrywek – North American Soccer League. Od razu został kluczowym zawodnikiem drużyny i czołowym piłkarzem ligi; w sezonie 2013 znalazł się w najlepszej jedenastce rozgrywek, jednak najbardziej obfity w sukcesy okazał się dla niego sezon 2014. Wówczas to zdobył z United trofeum Woosnam Cup, a sam został wybrany najlepszym piłkarzem NASL i po raz kolejny otrzymał miejsce w jedenastce sezonu. Stworzył również skuteczny ofensywny duet z Christianem Ramirezem, zaś ogółem w barwach Minnesoty występował przez trzy i pół roku.

Latem 2015 Ibarra został zawodnikiem meksykańskiego Club León, w tamtejszej Liga MX debiutując 25 lipca 2015 w wygranym 3:1 spotkaniu z Santosem Laguna. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 31 października tego samego roku w wygranej 2:1 konfrontacji z Atlasem i już w pierwszym, jesiennym sezonie Apertura 2015 dotarł z Leónem do finału krajowego pucharu – Copa MX.

W 2017 roku został zawodnikiem Minnesoty United.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2008 Lancaster Rattlers Stany Zjednoczone  Premier Development League 15 2
2009 Lancaster Rattlers Stany Zjednoczone  Premier Development League 16 5
2010 Lancaster Rattlers Stany Zjednoczone  Premier Development League 12 5
2011 Orange County Blue Star Stany Zjednoczone  Premier Development League 4 0
2012 Minnesota United FC Stany Zjednoczone  North American Soccer League 28 4
2013 Minnesota United FC Stany Zjednoczone  North American Soccer League 26 1
2014 Minnesota United FC Stany Zjednoczone  North American Soccer League 27 9
2015 Minnesota United FC Stany Zjednoczone  North American Soccer League 9 3
2015/2016 Club León Meksyk  Liga MX 8 1
2016/2017 Club León Meksyk  Liga MX 0 0
2017 Minnesota United FC Stany Zjednoczone  MLS 29 3
2018 Minnesota United FC Stany Zjednoczone  MLS

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych Ibarra zadebiutował za kadencji selekcjonera Jürgena Klinsmanna, 14 października 2014 w zremisowanym 1:1 meczu towarzyskim z Hondurasem. Został tym samym pierwszym od dziewięciu lat zawodnikiem (po Clyde Simmsie) powołanym do amerykańskiej kadry z klubu z drugiego szczebla krajowych rozgrywek.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]