Ministerstwo Skupu

Ministerstwo Skupu

Państwo	Polska
Data utworzenia	25 marca 1953
Data likwidacji	22 marca 1957
Siedziba	Warszawa
brak współrzędnych

Ministerstwo Skupu – polskie ministerstwo istniejące w latach 1953–1957, powołane do przeprowadzania kontraktacji i dostaw obowiązkowych produktów rolnych. Minister był członkiem Rady Ministrów.

Utworzenie urzędu

Dekretem z 1953 r. w sprawie utworzenia urzędu Ministra Skupu powołano nowy urząd w miejsce Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji.

Ministrowie

• Antoni Mierzwiński (1953–1957)
• Feliks Pisula (1957)

Zakres działania

Zakres działania Ministra Skupu obejmował sprawy:

• planowania, organizowania i nadzorowania kontraktacji dostaw obowiązkowych oraz kontraktacji i skupu ponadobowiązkowych zbóż, ziemniaków, zwierząt rzeźnych i mleka;
• przemiału zbóż i zbytu przetworów zbożowych;
• ogólnej koordynacji i kontroli przebiegu kontraktacji i skupu artykułów rolnych i hodowlanych;
• ogólnego kierownictwa podległych przedsiębiorstw.

Uprawnienia

Minister Skupu mógł wstrzymać wykonanie uchwał, zarządzeń i decyzji terenowych organów administracji państwowej lub jednostek gospodarki uspołecznionej jeśli były sprzeczne z obowiązującym ustawodawstwem lub uchwałami Rządu.

Organy terenowe

Terenowymi organami Ministerstwa Skupu byli wojewódzcy i powiatowi pełnomocnicy oraz gminne delegatury Ministerstwa Skupu. Organy terenowe Ministerstwa Skupu podlegały kontroli społecznej rad narodowych. Rada Ministrów ustaliła w drodze rozporządzenia:

• zakres działania, uprawnienia i obowiązki terenowych organów Ministerstwa Skupu;
• podział kompetencji i zakres współpracy między prezydiami rad narodowych a terenowymi organami Ministerstwa Skupu.

Zniesienie urzędu

Ustawą z dnia 22 marca 1957 r. o zmianach w organizacji i zakresie działania naczelnych organów administracji państwowej w niektórych gałęziach przemysłu, budownictwa i komunikacji w miejsce zniesionego Urzędu Ministerstwa Skupu - utworzono urząd Ministerstwa Przemysłu Spożywczego i Skupu.