Mistrzostwa Europy w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2003

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Europy w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2003
ME 2001 ME 2005
Dyscyplina

piłka siatkowa

Organizator

CEV

Szczegóły turnieju
Gospodarz

 Niemcy

Otwarcie

5 września, Karlsruhe

Zamknięcie (finał)

14 września, Berlin

Liczba drużyn

12

Liczba hal

3 (w 3 miastach)

I miejsce

 Włochy

II miejsce

 Francja

III miejsce

 Rosja

Statystyki turnieju
Liczba meczów

38

Najlepszy zawodnik (MVP)

Włochy Andrea Sartoretti

Strona internetowa

XXIII Mistrzostwa Europy w piłce siatkowej mężczyzn 2003 odbyły się w Niemczech między 5 a 14 września 2003 roku. Mecze rozgrywane były w halach w trzech miastach (Lipsku, Karlsruhe oraz Berlinie).

Tytułu sprzed dwóch lat broniła Serbia i Czarnogóra, jednak mistrzostwo zdobyła reprezentacja Włoch, która pokonała w 5-setowym finale reprezentację Francji (25:18, 40:42, 25:18, 27:29, 15:9). Był to piąty złoty medal mistrzostw Europy w historii włoskiej siatkówki.

Najbardziej wartościowym graczem turnieju (MVP) został włoski atakujący Andrea Sartoretti. Ten sam zawodnik dostał również nagrodę w kategorii najlepszego serwującego.

Reprezentacje biorące udział w mistrzostwach

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

W turnieju wzięło udział 12 reprezentacji, które zostały podzielone na dwie grupy: A i B. Z każdej grupy drużyny z miejsc 1 i 2 awansowały do półfinałów, 3 i 4 walczyły o końcowe rozstawienie na 5. miejscu, a 5 i 6 zakończyły swój udział w mistrzostwach. Po półfinałach rozegrany był mecz o 3. miejsce oraz finał, który wyłonił zwycięzcę.


Hale sportowe[edytuj | edytuj kod]

Miasto Stadion Pojemność Mecze
Berlin Max-Schmeling-Halle 11.900 faza pucharowa
Lipsk Arena Lipsk 12 000 grupy A,B
Karlsruhe Europahalle 9 000 grupy A,B

Eliminacje i uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

Bezpośredni awans na Mistrzostwa Europy 2003 uzyskało 5 najlepszych drużyn poprzednich mistrzostw oraz gospodarz turnieju - Niemcy. Pozostałych sześciu finalistów wyłoniły eliminacje. Rozpoczęły się one 17 maja 2002 roku i trwały do 11 maja 2003 roku. Udział w nich wzięło 16 reprezentacji narodowych.

Drużyny uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

Drużyna Sposób awansu Data kwalifikacji Liczba występów w mistrzostwach Europy Najlepszy wynik w mistrzostwach Europy
 Bułgaria 1. miejsce w grupie A eliminacji 11 maja 2003 21 (2001, 1999, 1997, 1995, 1993, 1991, 1989, 1987, 1985, 1983, 1981, 1979, 1977, 1975, 1971, 1967, 1963, 1958, 1955, 1951 1950) 2. miejsce (1951)
 Czechy 4. miejsce w Mistrzostwach Europy 2001 5 (2001, 1999, 1997, 1995, 1993) 4. miejsce (1999, 2001)[1]
 Francja 2. miejsce w grupie B eliminacji 11 maja 2003 20 (2001, 1999, 1997, 1993, 1991, 1989, 1987, 1985, 1983, 1981, 1979, 1977, 1975, 1971, 1967, 1963, 1958, 1955, 1951, 1948) 2. miejsce (1987, 1948)
 Grecja 1. miejsce w grupie B eliminacji 11 maja 2003 9 (1997, 1995, 1991, 1989, 1987, 1985, 1983, 1979, 1971) 3. miejsce (1987)
 Hiszpania 1. miejsce w grupie C eliminacji 11 maja 2003 4 (1993, 1987, 1985, 1981) 11. miejsce (1993)
 Holandia 2. miejsce w grupie C eliminacji 11 maja 2003 18 (2001, 1999, 1997, 1995, 1993, 1991, 1989, 1987, 1985, 1983, 1977, 1975, 1971, 1967, 1963, 1958, 1951, 1948) zwycięstwo (1997)
 Niemcy gospodarz 9 (2001, 1997, 1995, 1993, 1991, 1989, 1981, 1971, 1963) 4. miejsce (1993, 1991)
 Polska 5. miejsce w Mistrzostwach Europy 2001 17 (2001, 1995, 1993, 1991, 1989, 1985, 1983, 1981, 1979, 1977, 1975, 1971, 1967, 1963, 1958, 1955, 1950) 2. miejsce (1983, 1981, 1979, 1977, 1975)
 Rosja 3. miejsce w Mistrzostwach Europy 2001 5 (2001, 1999, 1997, 1995, 1993) 2. miejsce (1999)[2]
 Serbia i Czarnogóra 1. miejsce w Mistrzostwach Europy 2001[3] debiutant brak[4]
 Słowacja 1. miejsce w grupie D eliminacji 11 maja 2003 2 (2001, 1997) 8. miejsce (1997)
 Włochy 2. miejsce w Mistrzostwach Europy 2001 21 (2001, 1999, 1997, 1995, 1993, 1991, 1989, 1987, 1985, 1983, 1981, 1979, 1977, 1975, 1971, 1967, 1963, 1958, 1955, 1951, 1948) zwycięstwo (1999, 1995, 1993, 1989)

Faza kwalifikacyjna[edytuj | edytuj kod]

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

Tabela

Poz. Reprezentacja Pkt Mecze Sety Małe punkty
M Z P wyg. prz. ratio zdob. str.  ratio
1  Serbia i Czarnogóra 9 5 4 1 14 5 2,800 454 399 1,138
2  Rosja 8 5 3 2 10 9 1,111 439 366 1,199
3  Holandia 8 5 3 2 10 10 1,000 463 449 1,031
4  Polska 7 5 2 3 11 11 1,000 485 479 1,013
5  Bułgaria 7 5 2 3 7 11 0,636 320 416 0,769
6  Grecja 6 5 1 4 7 13 0,538 402 454 0,885

Wyniki

5 września 2003 - Lipsk
Grecja  0:3 (14:25, 22:25, 19:25)  Polska
Bułgaria  0:3 (0:25, 0:25, 0:25)[5]  Rosja
Serbia i Czarnogóra  3:1 (30:28, 21:25, 25:22, 25:18)  Holandia
6 września 2003 - Lipsk
Rosja  3:1 (25:19, 25:23, 23:25, 25:20)  Polska
Holandia  3:2 (23:25, 25:21, 22:25, 25:14, 15:11)  Grecja
Bułgaria  0:3 (22:25, 19:25, 18:25)  Serbia i Czarnogóra
7 września 2003 - Lipsk
Polska  2:3 (27:29, 25:21, 21:25, 26:24, 9:15)  Holandia
Serbia i Czarnogóra  3:1 (25:21, 21:25, 25:23, 25:15)  Rosja
Grecja  3:1 (25:20, 25:16, 20:25, 25:18)  Bułgaria
10 września 2003 - Karlsruhe
Rosja  0:3 (21:25, 25:27, 21:25)  Holandia
Bułgaria  3:2 (25:22, 18:25, 22:25, 25:19, 15:11)  Polska
Serbia i Czarnogóra  3:0 (25:15, 25:20, 25:15)  Grecja
11 września 2003 - Karlsruhe
Holandia  0:3 (24:26, 21:25, 24:26)  Bułgaria
Grecja  2:3 (26:24, 25:27, 26:24, 20:25, 9:15)  Rosja
Polska  3:2 (25:22, 22:25, 26:28, 25:19, 15:13)  Serbia i Czarnogóra

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

Tabela

Poz. Reprezentacja Pkt Mecze Sety Małe punkty
M Z P wyg. prz. ratio zdob. str.  ratio
1  Włochy 10 5 5 0 15 2 7,500 415 329 1,261
2  Francja 9 5 4 1 13 4 3,250 418 364 1,148
3  Niemcy 8 5 3 2 10 8 1,250 417 398 1,048
4  Hiszpania 7 5 2 3 7 11 0,636 403 428 0,942
5  Czechy 6 5 1 4 5 13 0,385 399 440 0,907
6  Słowacja 5 5 0 5 3 15 0,200 354 447 0,792

Wyniki

5 września 2003 - Karlsruhe
Hiszpania  0:3 (17:25, 30:32, 19:25)  Francja
Niemcy  3:1 (25:20, 25:16, 25:27, 25:16)  Słowacja
Czechy  1:3 (19:25, 21:25, 25:22, 23:25)  Włochy
6 września 2003 - Karlsruhe
Słowacja  0:3 (17:25, 19:25, 15:25)  Francja
Niemcy  3:0 (25:19, 25:18, 25:20)  Czechy
Włochy  3:0 (25:16, 25:22, 25:16)  Hiszpania
7 września 2003 - Karlsruhe
Czechy  3:1 (27:29, 25:23, 25:22, 25:22)  Słowacja
Hiszpania  1:3 (24:26, 25:20, 20:25, 22:25)  Niemcy
Francja  1:3 (21:25, 25:17, 24:26, 20:25)  Włochy
10 września 2003 - Lipsk
Czechy  1:3 (25:21, 16:25, 23:25, 24:26)  Hiszpania
Niemcy  1:3 (25:20, 24:26, 22:25, 19:25)  Francja
Słowacja  0:3 (14:25, 12:25, 15:25)  Włochy
11 września 2003 - Lipsk
Francja  3:0 (25:23, 25:20, 25:21)  Czechy
Hiszpania  3:1 (25:21, 25:23, 20:25, 25:18)  Słowacja
Włochy  3:0 (25:17, 25:20, 25:19)  Niemcy

Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]

Mecze o miejsca 5-8 - Berlin[edytuj | edytuj kod]

  Mecze o miejsca 5-8 Mecz o 5. miejsce
             
13 września - Berlin
  Holandia 3  
  Hiszpania 2  
 
14 września – Berlin
      Holandia 0
    Polska 3
 
 
Mecz o 7. miejsce
13 września - Berlin 14 września - Berlin
  Polska 3   Hiszpania  1
  Niemcy 1     Niemcy  3
13 września 2003
Holandia  3:2 (21:25, 25:23, 22:25, 25:22, 18:16)  Hiszpania
Polska  3:1 (25:21, 23:25, 34:32, 25:22)  Niemcy

Mecz o 7. miejsce[edytuj | edytuj kod]

14 września 2003
Hiszpania  1:3 (26:28, 25:21, 19:25, 26:28)  Niemcy

Mecz o 5. miejsce[edytuj | edytuj kod]

14 września 2003
Holandia  0:3 (21:25, 20:25, 13:25)  Polska

Mecze o miejsca 1-4 - Berlin[edytuj | edytuj kod]

  Półfinały Finał
             
13 września - Berlin
  Serbia i Czarnogóra 2  
  Francja 3  
 
14 września – Berlin
      Francja 2
    Włochy 3
 
 
Mecz o 3. miejsce
13 września - Berlin 14 września - Berlin
  Rosja 0   Serbia i Czarnogóra  1
  Włochy 3     Rosja  3


Półfinały[edytuj | edytuj kod]

13 września 2003
Serbia i Czarnogóra  2:3 (22:25, 25:19, 20:25, 25:22, 14:16)  Francja
Rosja  0:3 (18:25, 18:25, 16:25)  Włochy

Mecz o 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

14 września 2003
Serbia i Czarnogóra  1:3 (11:25, 26:24, 19:25, 23:25)  Rosja

Finał[edytuj | edytuj kod]

14 września 2003
Francja  2:3 (18:25, 42:40, 18:25, 29:27, 9:15)  Włochy

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Najlepszy
zawodnik (MVP)
Najlepszy
punktujący
Najlepszy
atakujący
Najlepszy
blokujący
Najlepszy
zagrywający
Najlepszy
przyjmujący
Najlepszy
rozgrywający
Najlepszy
broniący
Włochy Andrea Sartoretti Holandia Richard Schuil Polska Piotr Gruszka Włochy Luigi Mastrangelo Włochy Andrea Sartoretti Włochy Samuelle Papi Serbia i Czarnogóra Nikola Grbić Francja Hubert Henno

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja
złoto  Włochy
srebro  Francja
brąz  Rosja
4.  Serbia i Czarnogóra
5.  Polska
6.  Holandia
7.  Niemcy
8.  Hiszpania
9-10.  Bułgaria
 Czechy
11-12.  Grecja
 Słowacja

Składy drużyn[edytuj | edytuj kod]

Polska[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie włączając reprezentacji Czechosłowacji.
  2. Nie włączając reprezentacji Związku Radzieckiego.
  3. Jako reprezentacja Jugosławii
  4. Nie włączając reprezentacja Jugosławii
  5. Wynik meczu Rosja - Bułgaria 3:1 (25:22, 23:25, 28:26, 25:20) został zweryfikowany jako walkower 3:0 dla drużyny rosyjskiej z powodu występu w ekipie Bułgarii zawodnika bez ważnej licencji.