Mitsubishi Ki-33
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
myśliwiec |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
sierpień 1936 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x silnik gwiazdowy Nakajima Ha-1 Kotobuki |
| Moc |
745 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,00 m |
| Długość |
7,545 m |
| Wysokość |
3,19 m |
| Powierzchnia nośna |
17,80 m² |
| Masa | |
| Własna |
1132 kg |
| Użyteczna |
330 kg |
| Startowa |
1462 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
475 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
14,04 m/s |
| Zasięg |
420 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 x karabin maszynowy Typ 89 kalibru 7,7 mm | |
| Użytkownicy | |
| Japonia | |
Mitsubishi Ki-33 (jap. キ33) – japoński prototypowy samolot myśliwski, przeznaczony dla lotnictwa Cesarskiej Armii Japońskiej. Maszyna była zmodernizowanym pod kątem wymagań lotnictwa armii samolotem Mitsubishi A5M.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1934 roku lotnictwo wojsk lądowych ogłosiło konkurs na nowy jednopłatowy samolot myśliwski[1]. Niestety żadna ze zgłoszonych do konkursu maszyn nie spełniła oczekiwań, a na ostatniej z nich, Mitsubishi Ki-18, zaważyła niechęć pomiędzy lotnictwem sił lądowych a lotnictwem marynarki wojennej[1]. Miarą desperacji lotnictwa armii była decyzja o podjęciu budowy i wprowadzeniu do służby dwupłatowej maszyny Kawasaki Ki-10[potrzebny przypis]. W zaistniałej sytuacji podjęto decyzję o ogłoszeniu kolejnego konkursu na nowy jednopłatowy samolot myśliwski, mający zastąpić samolot przejściowy, jakim był dwupłatowy Ki-10[2]. Do konkursu stanęły wytwórnie Mitsubishi, Nakajima oraz Kawasaki[2].
W zakładach Mitsubishi postanowiono kontynuować modernizację Ki-18[2]. Głównym inżynierem kierującym projektem został Jiro Horikoshi[2]. W tym momencie główny wysiłek Mitsubishi skupiał się jednak na produkcji bombowców Mitsubishi G3M i dalszym rozwijaniu konstrukcji A5M, zatem zakres prac nad Ki-33 nie był zbyt rozległy[2]. W porównaniu z Ki-18 zmieniono kształt osłony silnika (którym była nowa jednostka napędowa Nakajima Ha-1b) oraz kadłuba i statecznika pionowego, a do kabiny pilota dodano osłonę składającą się z dwóch bocznych szyb i jednej górnej (kokpit nadal nie był zakrywany w całości kopułką)[2]. W sierpniu 1936 roku ukończono pierwszy prototyp, a pod koniec tego samego roku drugi – oznaczony Ki-33.02 – w którym płat otrzymał zwichrzenie dodatnie, co miało poprawić zwrotność samolotu[2].
Wstępne badania porównawcze w Kakamigaharze, a następnie w Lotniczym Instytucie Badawczym w Tachikawa wykazały wyższość konstrukcji inżyniera Horikoshiego nad konkurentami – Ki-27 i Kawasaki Ki-28 – od których był szybszy i zwrotniejszy[2]. W trakcie dalszych badań zespół Horikoshiego został jednak zaangażowany w modernizację morskiego wariantu samolotu A5M2, toteż nie mógł on podołać obydwu projektom[2]. Umożliwiło to wytwórni Nakajima modernizację swojego Ki-27 i ostatecznie to on został zwycięzcą konkursu na nowy myśliwiec lotnictwa wojsk lądowych[2].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Ki-33 był jednopłatowym, wolnonośnym, metalowym dolnopłatem z podwoziem stałym z tylnym podparciem. Półotwarta kabina pilota. Usterzenie klasyczne, dwudźwigarowe skrzydło o obrysie eliptycznym[potrzebny przypis]. Samolot napędzany był 9-cylindrowym silnikiem gwiazdowym chłodzonym powietrzem Nakajima Ha-1 Kotobuki i dwułopatowym śmigłem[potrzebny przypis]. Koła podwozia głównego okryte były owiewkami[2].