Morusy (Podzamcze)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Morusy
przysiółek wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

zawierciański

Gmina

Ogrodzieniec

Część miejscowości

Podzamcze

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

42-440[2]

Tablice rejestracyjne

SZA

SIMC

1003041

Położenie na mapie gminy Ogrodzieniec
Mapa konturowa gminy Ogrodzieniec, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Morusy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Morusy”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Morusy”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Morusy”
Ziemia50°27′36″N 19°34′53″E/50,460000 19,581389[1]

Morusyprzysiółek wsi Podzamcze położonej w gminie Ogrodzieniec, w powiecie zawierciańskim, w województwie śląskim, przy drodze wojewódzkiej nr 790.

Nazwa miejscowości odnotowana została w 1877 roku. Wywodzi się ona od nazwy osobowej Morus w liczbie mnogiej, która z kolei powiązana jest etymologicznie z gwarowym określeniem morus w znaczeniu ‘brudas’ lub ‘wół czerwony z czarną pręgą na głowie’[3].

W 1921 roku wieś Morusy liczyła 47 mieszkańców (26 kobiet i 21 mężczyzn) i znajdowało się w niej 8 budynków mieszkalnych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 83369
  2. Podzamcze, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 960 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Nazwy miejscowe Polski : historia, pochodzenie, zmiany. pod red. Kazimierza Rymuta. T. 7, Mą-N. Kraków: Wydawnictwo Pandit, 2007, s. 245. ISBN 978-83-88866-46-7.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom III. Województwo kieleckie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1925, s. 74.