Przejdź do zawartości

Mosze Gonczarok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mosze Gonczarok
Michaił Gonczarok
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 września 1962
Leningrad

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski, hebrajski, jidysz

Dziedzina sztuki

literatura

Mosze Gonczarok (ros. Моше Гончарок, jid. משה גאָנטשאַראָק), właśc. Michaił Gonczarok (ros. Михаил Гончарок, ur. 1962 w Leningradzie) – izraelski historyk żydowskiego ruchu anarchistycznego, prozaik i publicysta.

Urodził się w 1962 roku w Leningradzie (obecnie Petersburg). W 1984 roku ukończył fakultet historii w leningradzkim Uniwersytecie im. Aleksandra Hercena. W latach 1979–1984 współtworzył w Petersburgu grupę anarchistyczną Czornyj Pieriedieł 2[1], tamteż uczestniczył w ruchu żydowskim. Od 1990 roku mieszka w Izraelu, w Jerozolimie. Jest pracownikiem naukowym Centralnego Archiwum Syjonistycznego w Jerozolimie.

Jest autorem kilku monografii żydowskiego ruchu anarchistycznego w Rosji, m.in. Wiek wolności. Rosyjski anarchizm i Żydzi[2], czy Popiół naszych ognisk. Szkice z historii żydowskiego ruchu anarchistycznego (Jidysz anarchizm)[3] oraz tomiku prozy Wspomnienia marginała[4]. Po napisaniu tego ostatniego jeszcze w tym samym roku został przyjęty do Stowarzyszenia Rosyjskojęzycznych Pisarzy Izraela, a rok później do Międzynarodowej Federacji Pisarzy Rosyjskich.

Pisze po rosyjsku, w jidysz i po hebrajsku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazwa nawiązywała do dziewiętnastowiecznej organizacji narodnickiej Czornyj Pieriedieł.
  2. Mosze Gonczarok, Wiek woli. Russkij anarchizm i jewriei (XIX–XX w.), Jeruszalajim: Miszmieret Szalom, 1996.
  3. Mosze Gonczarok, Oczerki po istorii jewriejskogo anarchiczeskogo dwiżenija (idisz-anarchizm), Jeruszalajim: „Problemen”, 1998.
  4. Michaił Gonczarok, Zapiski marginała, Boston: M. Graphics Publishing, 2007, ISBN 978-0-9792808-5-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mosze Gonczarok – życiorys i twórczość.