Music Is Our Friend: Live in Washington and Albany
| Wykonawca albumu koncertowego | ||||
| King Crimson | ||||
| Wydany |
19 listopada 2021 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
22 sierpnia i 11 września 2021 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
CD1: 1:04:27 | |||
| Wydawnictwo |
Discipline Global Mobile, Wowow Entertainment, Inc. | |||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Music Is Our Friend: Live in Washington and Albany – album koncertowy King Crimson, wydany 19 listopada 2021 w Europie i USA nakładem Discipline Global Mobile jako podwójny CD[4] oraz digital download (19 plików FLAC)[5]. 22 grudnia album ukazał się w Japonii nakładem miejscowej wytwórni Wowow Entertainment, Inc.[6].
W 2023 roku wydana została wersja winylowa (3 LP)[7].
Album[edytuj | edytuj kod]
Historia i muzyka[edytuj | edytuj kod]
W lipcu 2021 roku na Florydzie King Crimson rozpoczął swoją trasę koncertową po Ameryce Północnej, zaplanowaną pierwotnie na 2020 rok, ale przełożoną o rok z powodu pandemii COVID-19. Album Music is our Friend, nazwany na cześć trasy koncertowej, z której pochodzą nagrania, jest oficjalnym bootlegiem zawierającym wszystkie ostatnie występy King Crimson w Ameryce Północnej w Waszyngtonie z września 2021 roku. Zestaw nagrań uzupelnily cztery utwory z koncertu Friends and Family, który odbył się pod koniec sierpnia 2021 roku w The Egg w Albany na otwarcie drugiego etapu trasy. Zespół zaprezentował utwory wykonywane już wczesniej, ale niektóre aranżacje zostały przerobione i różniły się od tych z poprzednich tras. Wśród nich znalazła się odrestaurowana środkowa część „Larks' Tongues In Aspic Part One”, która nie była grana od 1973 roku, improwizacje Tony’ego Levina na kontrabasie w „Neurotica”, emocjonalny „Starless” i ciężka interpretacja „21st Century Schizoid Man” na bis[8]. Występ King Crimson w Waszyngtonie był symbolicznym (choć nie zaplanowanym) powrotem do punktu wyjscia ponieważ nawiązywal do pierwszej trasy koncertowej zespołu po Ameryce Północnej w 1969 roku; pierwszym utworem, który King Crimson zagrał w Stanach Zjednoczonych na swoim pierwszym koncercie w Goddard College w Montpelier w stanie Vermont 29 października 1969 roku, był ten sam utwór, który zakończył trasę obecnego składu 52 lata później – „21st Century Schizoid Man” z albumu In the Court of the Crimson King[1].
Lista utworów CD[edytuj | edytuj kod]
Lista i informacje według Discogs[4]:
Disc 1[edytuj | edytuj kod]
1. Introductory Soundscape
(Fripp)6:53 2. The Hell Hounds Of Krim
(Harrison, Rieflin, Mastelotto)3:35 3. Larks' Tongues In Aspic, Part I
(Cross, Fripp, Wetton, Bruford, Muir)8:04 4. Pictures Of A City
(Fripp, Sinfield)8:35 5. The Court Of The Crimson King
(McDonald, Sinfield)9:46 6. Red
(Fripp)6:07 7. Tony Cadenza Deals It Slitheryacious-To-The-Max
(Levin)1:11 8. Neurotica
(Belew, Fripp, Levin, Bruford)4:46 9. One More Red Nightmare
(Wetton, Fripp)6:09 10. Indiscipline
(Belew, Fripp, Levin, Bruford)9:21 Performed At The Anthem, Washington, DC, September 11, 2021
1:04:27
Disc 2[edytuj | edytuj kod]
1. Epitaph
(Fripp, Lake, McDonald, Giles, Sinfield)9:08 2. Radical Action II
(Fripp)2:29 3. Level Five
(Belew, Fripp, Gunn, Mastelotto)7:06 4. Starless
(Cross, Fripp, Wetton, Bruford, Palmer-James)15:22 5. 21st Century Schizoid Man
(Fripp, Lake, McDonald, Giles, Sinfield)14:48 Performed At The Anthem,
Washington, DC, September 11, 20216. Tony Cadenza Serves It Piping Hot
(Levin)1:19 7. Discipline
(Belew, Fripp, Levin, Bruford)5:08 8. Larks' Tongues In Aspic, Part II
(Fripp)6:53 9. Islands
(Fripp, Sinfield)9:09 Performed At The Egg, Albany, NY, Friends & Family Concert, August 22, 2021
1:11:22
Lista utworów LP[edytuj | edytuj kod]
Lista według Discogs[7]:
Side A
1. Introductory Soundscape 2. The Hell Hounds Of Krim 3. Larks' Tongues In Aspic, Part 1 4. Pictures Of A City
Side B
1. The Court Of The Crimson King 2. Red 3. Tony Cadenza Deals It Slitheryacious-To-The- Max 4. Neurotica
Side C
1. One More Red Nightmare 2. Indiscipline 3. Larks' Tongues In Aspic, Part 2
Side D
1. Epitaph 2. Radical Action 2 3. Level Fire
Side E
1. Tony Cadenza Serves It Piping Hot 2. Discipline 3. Starless
Side F
1. Islands 2. 21st Century Schizoid Man
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Robert Fripp – gitara i instrumenty klawiszowe
- Jakko Jakszyk – gitara, śpiew
- Tony Levin – gitary basowe, stick
- Mel Collins – saksofony i flet
- Pat Mastelotto – perkusja
- Jeremy Stacey – perkusja, instrumenty klawiszowe
- Gavin Harrison – perkusja
Personel techniczny[edytuj | edytuj kod]
- David Singleton – produkcja, mastering produkcyjny, zdjęcia
- Alex R Mundy – mastering produkcyjny
- Tony Levin – zdjęcia
- Francesca Sundsten – obraz na okładce
- Ben Singleton – design okładki, logo i plakatu koncertowego
- Hugh O'Donnell – design, layout
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]
John Kelman z magazynu All About Jazz ocenił wysoko album dając mu cztery i pół gwiazdki (na pięć). Jego zdaniem tym, co decyduje o sile ówczesnego składu King Crimson jest wspólna interpretacja muzyki, sięgającej 52 lata wstecz, ale zaprezentowanej na albumie jako „zarówno odświeżająco nowa, jak i wciąż aktualna”. Każda piosenka na Music is Our Friend zastąpiła wszystkie wcześniejsze wersje na żywo jako „ostateczne”, ponieważ „praktycznie każdy utwór pokazuje rozwój i namacalną zmianę paradygmatu kolektywu w stosunku do jego wewnętrznej chemii”[1].
Również Hugh Fielder z magazynu Classic Rock wysoko ocenil album (cztery gwiazdki na pięć), zauważając, że zespół w siedmioosobowym składzie (z trzema perkusistami) „przyspieszył gruntowny przegląd [swojego] poprzedniego katalogu”, czego rezultaty były wyraźnie słyszalne na Radical Action z 2016 roku, a zapoczątkowane wtedy zmiany były kontynuowane. Zdaniem recenzenta tym, co wydawało się pobudzać zespół do działania, było „pandemiczne pandemonium”, otaczające w 2021 roku jego trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych[2].
Zdaniem Johna Bungeya z London Jazz News King Crimson „wydaje się być najlepszym na świecie tribute bandem, dostarczającym tłumom przyjemny zestaw starych utworów podczas podobno ostatniej trasy koncertowej zespołu w USA”. Recenzent użył określenia „tribute band”, ponieważ King Crimson w składzie z 2013 roku nastawił się głównie na granie starego materiału, tworząc niewiele nowych utworów. Skład ten „może pochwalić się tym, że często poprawia oryginał – jest bardziej zdolny do wykorzystania potencjału muzyki niż składy, które zastępuje”. Autor zwrócił ponadto uwagę na grę saksofonisty i flecisty Mela Collinsa, którego improwizację w „Pictures of a City” nazwał „post-Coltrane’owskim tenorowym wybuchem”. W utworze „Larks' Tongues In Aspic, Part I” usłyszał „zawadiackość”, której nie miało – jego zdaniem – wykonanie studyjne z 1973 roku[9].
Listy tygodniowe[edytuj | edytuj kod]
| Kraj | Lista | Pozycja |
|---|---|---|
| Wielka Brytania | Official Albums Chart Update | 94[10] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c John Kelman: King Crimson: Music is Our Friend: Live In Washington and Albany, 2021. All About Jazz. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ a b Hugh Fielder ( Classic Rock ): King Crimson: Music Is Our Friend album review. loudersound.com. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ MUSIC IS OUR FRIEND (LIVE IN WASHINGTON D.C. AND ALBANY, 2021): King Crimson. Prog Archives. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ a b King Crimson – Music Is Our Friend (Live In Washington And Albany, 2021). Discogs. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ King Crimson – Music Is Our Friend (Live In Washington And Albany, 2021). Discogs. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ King Crimson – Music Is Our Friend (Live In Washington and Albany 2021). Discogs. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ a b King Crimson – Music Is Our Friend. Discogs. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ Mariana Scaravilli: MUSIC IS OUR FRIEND TRIPLE VINYL. DGM Live. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ John Bungey: King Crimson – ‘Music is Our Friend/ Robert Fripp – ‘Music for Quiet Moments’. londonjazznews.com. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).
- ↑ Official Charts: MUSIC IS OUR FRIEND - LIVE IN WASHINGTON by KING CRIMSON. officialcharts.com. [dostęp 2024-04-13]. (ang.).