Mydłów
50°43′34″N 21°22′46″E/50,726111 21,379444| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-570[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TOP |
| SIMC |
0793963[5] |
Położenie na mapie gminy Iwaniska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opatowskiego  | |
| 50°43′34″N 21°22′46″E/50,726111 21,379444[1]
| |
Mydłów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Iwaniska[6][5].
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1018284 | Chrusty | osada |
| 0793970 | Mydłowiec | część wsi |
| 0793986 | Mydłów-Kolonia | część wsi |
| 0794000 | Rudki | osada |
| 0793992 | Trzeszczeniec | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historia Mydłowa[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. We wsi przez którą przechodzi 
niebieski szlak rowerowy do Opatowa znajduje się szkoła podstawowa i gimnazjum publiczne. W 1921 w Mydłowie przebywała odwiedzająca siostrę Halinę Rytlową Stanisława de Karłowska i jej mąż Robert Bevan, malarze. Podczas pobytu urządzali plenery malarskie, których owocem były liczne pejzaże okolic Mydłowa oraz obrazy miejscowych chłopów w strojach ludowych[7].
Historia parafii w Mydłowie[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy kościół w Mydłowie istniał już podobno w 1180 r.[8]. Była to drewniana świątynia pw. Wniebowzięcia Matki Bożej. Za czasów Jana Długosza plebanem w Mydłowie był ks. Mikołaj, a dziedzicami wsi Jan Oleśnicki herbu Dębno, Piotr Gramatyka oraz Mikołaj Oziębłowski herbu Ostoja. Na czterech łanach pól gospodarzyli wówczas kmiecie: Okoń, Jan Wieksza, Raszek i Stanisław Żyła. 4 października 1649 r. kościół w Mydłowie spłonął. W 1724 r. modrzewiową świątynię ufundował skarbnik płocki Hieronim Lipowski. W 1757 r. parafii mydłowskiej powstało bractwo św. Barbary. Ogółem w Mydłowie było pięć kolejnych kościołów drewnianych. Ostatni z nich, wzniesiony po II wojnie światowej, rozebrano w 1992 r. W latach 1977–1979 staraniem parafian mydłowskich wybudowano nowy kościół murowany.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do rejestru zabytków nieruchomych została wpisana najstarsza część cmentarz parafialnego (nr rej.: A.512 z 17.06.1988)[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 84421
- ↑ Wieś Mydłów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 800 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Władysława Jaworska "Love Story sir Roberta Bevana w powiecie łowickim" Mazowieckie Studia Humanistyczne Nr. 1/1997. [dostęp 2013-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Ks. Jan Wiśniewski, Monografie kościołów w dekanacie opatowskim, Kielce 2000, ISBN 83-7224-253-0, str 271.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 36 [dostęp 2015-11-23].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Parafia Mydłów. diecezjasandomierska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-24)].
- Mydłów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 823.
| Miasto | |
|---|---|
| części miasta | |
| Wsie | |
| Osada | |
| Integralne części wsi |
|
