Przejdź do zawartości

Myrichthys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myrichthys
Girard, 1859[1]
Ilustracja
Żmijak złotoplamek (M. ocellatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

ryby kostnoszkieletowe

Gromada

promieniopłetwe

Podgromada

nowopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Rząd

węgorzokształtne

Rodzina

żmijakowate

Podrodzina

Ophichthinae

Rodzaj

Myrichthys

Typ nomenklatoryczny

Myrichthys tigrinus Girard, 1859 (= Ophichthys xysturus Jordan & Gilbert, 1882)

Synonimy
Gatunki

10 gatunków – zobacz opis w tekście

Myrichthysrodzaj ryb promieniopłetwych z podrodziny Ophichthinae w obrębie rodziny żmijakowatych (Ophichthidae).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Indo-Pacyfiku i Oceanu Atlantyckeigo[4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała do 110 cm; brak danych dotyczących masy ciała[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1859 roku francuski ichtiolog i herpetolog Charles Frédéric Girard w artykule poświęconym notatkom ichtiologicznym, opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) O. xysturus.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Leiurus: gr. λειος leios ‘gładki’[6]; ουρα oura ‘ogon’[7].
  • Myrichthys: rodzaj Myrus Kaup, 1856; gr. ιχθυς ikhthus ‘ryba’[8].
  • Chlevastes: gr. χλευαστης khleuastēs ‘kpiarz, szyderca, arlekin’[3]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie (również monotypowe)): Muraena colubrina Boddaert, 1781.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nomen nudum; młodszy homonim Leiurus Ehrenberg, 1828 (Arachnida).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ch.F. Girard. Ichthyological notices. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 11, s. 58, 1859. (ang.). 
  2. A.H.A. Duméril. Ichthyologie analytique ou classification des poissons, suivant, la méthode naturelle, a l’aide de tableaux synoptiques. „Mémoires de l’Académie (royale) des sciences de l’Institut (imperial) de France”. 27, s. 198, 1856. (ang.). 
  3. a b D.S. Jordan & J.O. Snyder. A review of the apodal fishes or eels of Japan, with descriptions of nineteen new species. „Proceedings of the United States National Museum”. 23 (1239), s. 867, 1901. (ang.). 
  4. a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 11 maja 2024 [dostęp 2024-06-09] (ang.).
  5. a b R. Froese & D. Pauly: Myrichthys. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
  6. Jaeger 1959 ↓, s. 138.
  7. Jaeger 1959 ↓, s. 276.
  8. Ch. Scharpf: Family Ophichthidae Günther 1870 (Snake Eels and Worm Eels). The ETYFish Project. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
  9. S. Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo morskie, 1982, s. 230. ISBN 83-215-2103-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]