Nathan Corbett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nathan Corbett
Pseudonim

Carnage[1]

Data i miejsce urodzenia

23 października 1979[2]
Hamilton[3]

Obywatelstwo

Australia[1]

Wzrost

185[1] cm

Masa ciała

ok. 95[1] kg

Styl walki

kick-boxing, boks tajski[1][2]

Kategoria wagowa

półciężka, junior ciężka ciężka[1]

Klub

Urban Fight Gym[2]

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

65[1]

Zwycięstwa

59

Przez nokauty

47

Porażki

5

Nieodbyte

1

Strona internetowa

Nathan Corbett (ur. 23 października 1979 w Hamilton) – australijski kick-boxer i zawodnik muay thai, sześciokrotny mistrz świata m.in. WMC, WBC Muay Thai i WKN.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Hamilton na Nowej Zelandii. Od 14 roku życia trenował karate, następnie zainteresował się muay thai. W 2000 zarzucił karate, skupiając się wyłącznie na boksie tajskim[4]. Wcześniej, bo w 1997 zawodowo zadebiutował w tejże formule walki wygrywając przed czasem[5]. 12 maja 2001 przegrał z pochodzącym z Polski Pawłem Słowińskim na punkty. W grudniu 2003 zdobył swój pierwszy tytuł mistrza świata organizacji WMC w wadze półciężkiej po znokautowaniu Kanadyjczyka Cliftona Browna[4]. 25 czerwca 2005 na gali K-1 Challenge 2005 Xplosion X pokonał na punkty Rosjanina Magomieda Magomiedowa, zostając tym samym po raz drugi mistrzem świata WMC, tyle że w wadze junior ciężkiej[4]. Do końca 2005 roku zdobył jeszcze dwa tytuły mistrzowskie – IMF[6] i WBC Muay Thai w kat. junior ciężkiej (do 86 kg)[7][8], w obu przypadkach nokautując rywali.

Po udanym poprzednim roku, w maju 2006 niespodziewanie przegrał przez nokaut po wysokim kopnięciu z Amerykaninem Alexem Robertsem, ponadto była to pierwsza porażka przed czasem Corbetta. Trzy miesiące później pokonał w Sydney rodaka Stevena McKinnona przez TKO w czwartej rundzie.

11 listopada 2006 obronił pas WMC, nokautując w rewanżu Cliftona Browna ciosem podbródkowym w drugiej rundzie[4]. 19 maja 2007 wygrał turniej K-1 Scandinavia GP w Sztokholmie, w finale pokonując na punkty Surinamczyka Ashwina Balraka[9], natomiast niecały miesiąc później wygrał z Tajem Kaoklaiem Kaennorsing przez KO w drugiej rundzie. 8 grudnia tego samego roku po raz drugi obronił mistrzostwo WMC, tym razem nokautując ówczesnego mistrza Europy WMC Turka Recaia Celika w pierwszej rundzie[10][11].

26 czerwca 2009 w Montego Bay zmierzył się o pas WMC w kat. 93 kg z Tyronem Spongiem, wygrywając z nim przez KO w trzeciej rundzie, jednak po przerwaniu przez sędziego ringowego pojedynku, Corbett nie zauważył gestu kończącego walkę i myśląc, że pojedynek dalej trwa zaatakował Sponga. Skutkiem tego było uznanie walki za nierozstrzygniętą[12].

9 czerwca 2010 wygrał turniej A-1 World Combat Cup w Melbourne[6]. 19 września 2010 w Perth został mistrzem świata WKN wagi ciężkiej, nokautując ciosem kolanem Ukraińca Pawło Żurawlowa w czwartej rundzie[13].

16 kwietnia 2011 pokonał Polaka Piotra Lepicha przez KO, sekundę przed końcem pierwszej rundy. 7 kwietnia 2012 obronił tytuł WKN wypunktowując Francuza Stéphana Susperreguia[14], natomiast 1 września tego samego roku pokonał w rewanżu, Steve'a McKinnona, również na punkty. 9 marca 2013 po raz drugi zachował tytuł WKN nokautując ciosem łokciem Polskiego zawodnika Kamila Sokołowskiego w 20 sekundzie pierwszej rundy[15].

12 października 2013 zadebiutował w GLORY przegrywając w długo oczekiwanym rewanżu z Tyronem Spongiem przez TKO w drugiej rundzie[16]. Dwa miesiące później 14 grudnia po raz trzeci obronił mistrzostwo WKN wagi ciężkiej, pokonując przed czasem pochodzącego z Angoli Henriquesa Zowę[17].

12 kwietnia 2014 wziął udział w mistrzowskim turnieju GLORY wagi półciężkiej podczas gali GLORY 15, jednak rywalizację zakończył na pierwszym pojedynki w starciu z Turkiem Gökhanem Sakim, z powodu kontuzji ucha[18].

Osiągnięcia[6][edytuj | edytuj kod]

  • 2001: mistrz Australii WBKF w super średniej (-79 kg)[4]
  • 2002: mistrz Australii WMC[4]
  • 2003: mistrz świata WMC w wadze półciężkiej
  • 2005–2007: mistrz świata WMC w wadze junior ciężkiej
  • 2005: mistrz świata IMF w wadze junior ciężkiej
  • 2005: mistrz świata WBC Muay Thai w wadze junior ciężkiej
  • 2007: K-1 Scandinavia GP 2007 – 1. miejsce
  • 2009: mistrz WIPU King of the Ring w wadze -90 kg[19]
  • 2010: A-1 World Combat Cup – 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
  • 2010–2013: mistrz świata WKN w wadze ciężkiej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Oficjalny profil na glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  2. ↑ a b c Profil ze statystykami na muaythaitv.com. muaythaitv.com. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  3. ↑ Profil na imdb.com. imdb.com. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f Parviz Iskenderov: Nathan Carnage Corbett Tells Rare Facts. fightmag.com.au, 2014-08-03. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  5. ↑ Corbett’s Reinvention. oceanroadmagazine.com.au, 2016-07-13. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  6. ↑ a b c Lista osiągnięć na oficjalnej stronie zawodnika. carnagecorbett.com. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  7. ↑ WORLD BOXING COUNCIL MUAYTHAI THAI PRESS CONFERENCE FCCT 11 AM, TUESDAY 15 NOVEMBER 2005. wbcmuaythai.com, 2005-11-17. [dostęp 2017-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-02)]. (ang.).
  8. ↑ WBC Muay Thai Monthly Rating as of July 2006. wbcmuaythai.com, 2006. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  9. ↑ K-1 Scandinavian Qualification 2007. muaythaitv.com. [dostęp 2018-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-29)]. (ang.).
  10. ↑ Xplosion Super Fights 17. thefightgame.tv, 2007-12-08. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  11. ↑ Nopadon Wongpakdee: More Carnage. mymuaythai.com, 2007-12-21. [dostęp 2018-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-29)]. (ang.).
  12. ↑ Daniel Austin: Nathan Corbett: Spong Was Probably The Hardest. fightmag.com.au, 2017-02-19. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  13. ↑ Misagh Norouzi: Throwback Muay Thai: Nathan Corbett vs Pavel Zhuravlev. fightmag.com.au, 2017-05-25. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  14. ↑ Raimondas Mackevičius: Total Carnage Fight Night: Nathan Corbett prieš Stephane Susperregui. fightclub.lt, 2012-04-09. [dostęp 2018-04-28]. (lit.).
  15. ↑ Pechowy występ Makowskiego i Sokołowskiego na Total Carnage III. fight24.pl, 2013-03-10. [dostęp 2018-04-28]. (pol.).
  16. ↑ Kickboxing: “Carnage” Corbett loses to Tyrone Spong at Glory 11. fightnewsaustralia.com, 2013-10-13. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  17. ↑ WKN Australia - Nathan Carnage Corbett defends his WKN World title via 2nd Round TKO vs Henriques Zowa. worldkickboxingnetwork.com, 2013-12-14. [dostęp 2018-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-29)]. (ang.).
  18. ↑ Chris Nelson: Gokhan Saki Wins Title, Tyrone Spong Suffers Gruesome Leg Injury at Glory 15. sherdog.com, 2014-04-12. [dostęp 2018-04-28]. (ang.).
  19. ↑ Brute Force 11 - Siniša Andrijašević u ringu daleke Australije. profightstore.hr, 2009-05-11. [dostęp 2018-04-28]. (chorw.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nathan_Corbett&oldid=65483217”