Niszczyciele typu Annapolis
HMCS „Annapolis” | |
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Wejście do służby |
1964 |
Wycofanie |
1996-1998 |
Zbudowane okręty |
2 |
Okręty w służbie |
0 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
3420 t |
Długość |
111,6 m |
Szerokość |
12,8 m |
Zanurzenie |
6,9 m |
Napęd |
dwa zespoły turbin parowych English Electric, 2 śruby |
Prędkość |
28 węzłów |
Załoga |
228 |
Uzbrojenie |
początkowo:
po DELEX:
|
Wyposażenie lotnicze |
1 śmigłowiec CH-124 Sea King |
Niszczyciele typu Annapolis – typ dwóch kanadyjskich niszczycieli, które weszły do służby w Royal Canadian Navy w latach 60. XX wieku. W 1982 roku oba okręty zostały zmodernizowane w ramach programu DELEX (DEstroyer Life EXtension, z ang. „przedłużanie żywotności niszczycieli”). Okręty otrzymały nowe systemy radarowe, hydrolokatory, wyposażenie radiotelekomunikacyjne i elektroniczne oraz uzbrojenie.
Przez znaczną część służby okręt HMCS „Annapolis” operował na Pacyfiku, z portem macierzystym w Esquimalt w Kolumbii Brytyjskiej, a HMCS „Nipigon” na Atlantyku, z portem macierzystym w Halifax w Nowej Szkocji.
Okręty zostały wycofane ze służby w latach 1996-1998.
HMCS „Nipigon” był ostatnim okrętem z napędem parowym służącym w Kanadyjskich Siłach Zbrojnych.
Okręty[edytuj | edytuj kod]
- HMCS „Annapolis” (DDH 265)
- HMCS „Nipigon” (DDH 266)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Niszczyciele typu Annapolis na stronie Haze Gray. [dostęp 2009-07-23].