Normozoospermia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Normozoospermia – termin określający stan, w którym nasienie pacjenta ma prawidłowe parametry (przede wszystkim liczebność, ruchliwość, żywotność i morfologię plemników). Wartości rekomendowane od 2010 roku przez WHO jako świadczące o prawidłowości nasienia są następujące:

  • Objętość: ≥ 1,5 ml
  • pH: ≥ 7,2
  • Czas upłynnienia: < 60 minut
  • Aglutynaty i agregaty plemników: brak
  • Liczba plemników*: ≥ 15 mln/ml lub ≥ 39 mln / ejakulat (wystarczy aby jedna z tych wartości była spełniona)
  • Ruchliwość plemników (ruch postępowy o dowolnej szybkości): ≥ 32%
  • Żywotność plemników: ≥ 58%
  • Morfologia plemników: ≥ 4%
  • Leukocyty (peroksydazo-dodatnie): < 1 mln/ml.

Parametry nasienia poniżej wyznaczonych przez WHO wartości nie oznaczają bezpłodności, a jedynie mniejsze szanse na naturalne uzyskanie ciąży, podobnie jak wynik w granicach norm nie jest dowodem definitywnej płodności.

Diagnostyka normozoospermii oraz zaburzeń jakości nasienia takich jak oligozoospermia, asthenozoospermia, nekrozoospermia, teratozoospermia dokonywana jest na podstawie badania ogólnego nasienia wykonywanego pod mikroskopem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • WHO laboratory manual for the examination and processing of human semen, 5th edition, 2010.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]