O Oriente
O Oriente – epos portugalskiego poety Joségo Agostinha de Macedo, wydany w 1814[1]. Poemat w zamierzeniu autora miał być nową poprawioną wersją Luzjad Luísa de Camõesa[2]. Utwór jest skomponowany oktawą (oitava rima)[3], czyli strofą ośmiowersową rymowaną abababcc[4], pisaną dziesięciozgłoskowcem, podobnie jak jego szesnastowieczny pierwowzór. Jego rytmika, jakkolwiek na swój sposób doskonała, jest jednak monotonna i nużąca dla czytelnika[2].
Canto a sublime Empreza, e o Lusitano,
Que, toda rodeando a Africa ardente,
A furia assoberbou do vasto Oceano,
E abrio as portas do vedado Oriente:
Com mais valor que he dado a peito humano,
As bases foi lançar do Império ingente,
Que fez, crescendo em paz, crescendo em guerra,
Os portugueses immortaes na Terra.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ José Agostinho de Macedo. Projecto Vercial. [dostęp 2016-12-03]. (port.).
- ↑ a b José Agostinho de Macedo – A Besta Esfolada. abestaesfolada.blogspot.com. [dostęp 2016-12-03]. (port.).
- ↑ Oitava-rima. dicionarioinformal.com.br. [dostęp 2016-12-03]. (port.).
- ↑ Ottava rima. poetryfoundation.org. [dostęp 2016-12-03]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- O oriente, poema epico de José Agostinho de Macedo, Lisboa. babel.hathitrust.org, 1827. [dostęp 2016-12-03]. (port.).