Przejdź do zawartości

Objaw Broadbenta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw Broadbenta – rzadki objaw wciągania dolnej krawędzi żeber do wnętrza klatki piersiowej podczas skurczu serca, obserwowany w przewlekłym zaciskającym zapaleniu osierdzia[1]. Opisał go w 1895 roku Walter Broadbent (1868–1951)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Munro J, Edwards C: Badanie kliniczne. Wyd. 2. PZWL, 1993, s. 144. ISBN 83-200-1750-5.
  2. ↑ Barry G. Firkin, Judith A. Whitworth. Dictionary of Medical Eponyms. Informa Health Care, 2001, page 47. ISBN 978-1-85070-333-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Objaw_Broadbenta&oldid=69352742”