Odkształcenie objętościowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odkształcenie objętościowe jest taką deformacją ośrodka ciągłego, która nie powoduje żadnej zmiany postaci elementarnego sześcianu wyodrębnionego z tego ośrodka[1]. Sześcian taki, w tym przypadku, doznaje jedynie zmian długości swoich krawędzi tzn. przekształca się w elementarny prostopadłościan.

W dowolnym punkcie ośrodka odkształcenie objętościowe sumuje się z odkształceniem postaciowym[2].

Ten rodzaj odkształcenia jest wynikiem działania naprężeń normalnych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. N.M. Bielajew, Wytrzymałość materiałów, Warszawa: Wyd. MON, 1954.
  2. S. Piechnik, Wytrzymałość materiałów, Warszawa-Kraków: PWN, 1980.