Przejdź do zawartości

Odruch podparcia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odruch podparciaodruch obserwowany u noworodków, zaliczany do odruchów prymitywnych. Odruch podparcia występuje fizjologicznie od urodzenia a zanika do 2. miesiąca życia[1], a jego występowanie w późniejszym okresie życia dziecka może wskazywać na wczesne objawy mózgowego porażenia dziecięcego.

Technika wywołania[edytuj | edytuj kod]

Dziecko jest trzymane w pozycji pionowej pod pachami; w trakcie zbliżania kończyn dolnych do podłoża i wywołaniu nacisku podłoża na stopy pojawia się toniczne napięcie mięśni zginaczy i prostowników, co powoduje podparcie tułowia.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Szczapa (red): Podstawy neonatologii. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008. ISBN 978-83-200-3456-1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vad. pediatrii pod redakcją J.J. Pietrzyka wyd. 1 2011 str. 28