Ogończa zachodnia
Bathytoshia centroura[1] | |||
(Mitchill, 1815) | |||
osobnik złowiony u wybrzeży Gran Canarii | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Bathytoshia | ||
Gatunek |
ogończa zachodnia | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
Zasięg występowania Bathytoshia centroura |
Ogończa zachodnia (Bathytoshia centroura) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny ogończowatych (Dasyatidae). Rodzaj Bathytoshia był wcześniej uznawany za młodszy synonim Dasyatis[3].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje tropikalne i zwrotnikowe strefy zachodniego i wschodniego Atlantyku u wybrzeży Ameryki Północnej i Południowej, Meksyku (w 2018 roku jedna z samic została złowiona 32 km od portu w stanie Tabasco[4]) oraz u wybrzeży Europy (m.in. w Anglii, na Wyspach Kanaryjskich i Maderze) w tym na niektórych obszarach Morza Śródziemnego, reszta wschodnich populacji odnosi się zwykle do pokrewnego gatunku, Bathytoshia lata[5][6][7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Jest to największy gatunek ogończy zamieszkujący Atlantyk. Osiąga maksymalnie 2,6 metra szerokości przy masie 300 kg[6]. Samica większa od samca[6]. Zdolność do rozrodu osiągają przy średnicy ciała 160 cm, samiec przy średnicy 140 cm[6]. Bardzo podobna do Hypanus americanus (Dasyatis americana), można ją jedynie odróżnić po węższym fałdzie brzusznym, jest to jednak bardzo trudne do rozpoznania[5]. Ogon z kolcem jadowym z licznymi guzkami[7]. Samiec ma pterygopodium[6].
Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Ten przydenny gatunek preferuje piaszczyste lub mulisto–piaszczyste obszary o głębokości 15-50 m, o temperaturze 15-22°C[6]. Zimuje w południowo-zachodnich obszarach Ameryki płn. z dala od brzegu, by w czasie cieplejszych miesięcy powrócić do wód przybrzeżnych[6].
Gatunek drapieżny; odżywia się wodnymi bezkręgowcami (krabami) i innymi rybami[5].
Ryba jajożyworodna, wczesną zimą samica rodzi od 2 do 4 młodych, którymi się nie opiekuje[5].
Znaczenie dla człowieka[edytuj | edytuj kod]
Dostaje się i pustoszy fermy i hodowle krabów, stąd jest uważana przez rybaków za szkodnika[5]. Ukłucie kolcem jadowym może być bolesne i powoduje miejscowy obrzęk[7]. Nie ma większego znaczenia gospodarczego, choć jej płetwy są używane do produkcji mączki kostnej, a wątroba do produkcji tranu[5].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje ogończę zachodnią za gatunek narażony na wyginięcie (VU – vulnerable)[8]. Liczebność populacji nie jest znana, a jej trend uznaje się za spadkowy[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bathytoshia centroura, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Bathytoshia centroura, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Last, P.R., Naylor, G.J. i Manjaji-Matsumoto, B.M.. A revised classification of the family Dasyatidae (Chondrichthyes: Myliobatiformes) based on new morphological and molecular insights. „Zootaxa”. 3 (4139), s. 345–368, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4139.3.2. (ang.).
- ↑ Armando T. Wakida-Kusunoki, Chrystian C. Hernández Lazo, Manuel Mendoza-Carranza: Presence of roughtail stingray Bathytoshia centroura in the Southeastern Gulf of Mexico. ResearchGate. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Bathytoshia centroura. FishBase. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Observations on the Biology and Distribution of the Thorny Stingray, Dasyatis Centroura. Ingenta connect. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
- ↑ a b c Bathytoshia centroura (Mitchill, 1815). Shark Refernces.com. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
- ↑ a b J. Carlson i inni, Bathytoshia centroura, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-08-27] (ang.).