Ogończa zachodnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ogończa zachodnia
Bathytoshia centroura[1]
(Mitchill, 1815)
Ilustracja
Ilustracja
osobnik złowiony u wybrzeży Gran Canarii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

euselachii

Rząd

orleniokształtne

Rodzina

ogończowate

Podrodzina

dasyatinae

Rodzaj

Bathytoshia
(Whitley, 1933)

Gatunek

ogończa zachodnia

Synonimy
  • Dasybatus marinus Garman, 1913
  • Pastinaca acanthura Gronow, 1854
  • Pastinaca aspera Cuvier, 1816
  • Raia gesneri Cuvier, 1829
  • Raja centroura Mitchill, 1815
  • Trygon aldrovandi Risso, 1827
  • Trygon brucco Bonaparte, 1834
  • Trygon thalassia Müller & Henle, 1841
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Zasięg występowania Bathytoshia centroura

Ogończa zachodnia (Bathytoshia centroura) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny ogończowatych (Dasyatidae). Rodzaj Bathytoshia był wcześniej uznawany za młodszy synonim Dasyatis[3].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje tropikalne i zwrotnikowe strefy zachodniego i wschodniego Atlantyku u wybrzeży Ameryki Północnej i Południowej, Meksyku (w 2018 roku jedna z samic została złowiona 32 km od portu w stanie Tabasco[4]) oraz u wybrzeży Europy (m.in. w Anglii, na Wyspach Kanaryjskich i Maderze) w tym na niektórych obszarach Morza Śródziemnego, reszta wschodnich populacji odnosi się zwykle do pokrewnego gatunku, Bathytoshia lata[5][6][7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Jest to największy gatunek ogończy zamieszkujący Atlantyk. Osiąga maksymalnie 2,6 metra szerokości przy masie 300 kg[6]. Samica większa od samca[6]. Zdolność do rozrodu osiągają przy średnicy ciała 160 cm, samiec przy średnicy 140 cm[6]. Bardzo podobna do Hypanus americanus (Dasyatis americana), można ją jedynie odróżnić po węższym fałdzie brzusznym, jest to jednak bardzo trudne do rozpoznania[5]. Ogon z kolcem jadowym z licznymi guzkami[7]. Samiec ma pterygopodium[6].

Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Ten przydenny gatunek preferuje piaszczyste lub mulisto–piaszczyste obszary o głębokości 15-50 m, o temperaturze 15-22°C[6]. Zimuje w południowo-zachodnich obszarach Ameryki płn. z dala od brzegu, by w czasie cieplejszych miesięcy powrócić do wód przybrzeżnych[6].

Gatunek drapieżny; odżywia się wodnymi bezkręgowcami (krabami) i innymi rybami[5].

Ryba jajożyworodna, wczesną zimą samica rodzi od 2 do 4 młodych, którymi się nie opiekuje[5].

Znaczenie dla człowieka[edytuj | edytuj kod]

Dostaje się i pustoszy fermy i hodowle krabów, stąd jest uważana przez rybaków za szkodnika[5]. Ukłucie kolcem jadowym może być bolesne i powoduje miejscowy obrzęk[7]. Nie ma większego znaczenia gospodarczego, choć jej płetwy są używane do produkcji mączki kostnej, a wątroba do produkcji tranu[5].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje ogończę zachodnią za gatunek narażony na wyginięcie (VU – vulnerable)[8]. Liczebność populacji nie jest znana, a jej trend uznaje się za spadkowy[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bathytoshia centroura, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Bathytoshia centroura, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Last, P.R., Naylor, G.J. i Manjaji-Matsumoto, B.M.. A revised classification of the family Dasyatidae (Chondrichthyes: Myliobatiformes) based on new morphological and molecular insights. „Zootaxa”. 3 (4139), s. 345–368, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4139.3.2. (ang.). 
  4. Armando T. Wakida-Kusunoki, Chrystian C. Hernández Lazo, Manuel Mendoza-Carranza: Presence of roughtail stingray Bathytoshia centroura in the Southeastern Gulf of Mexico. ResearchGate. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
  5. a b c d e f Bathytoshia centroura. FishBase. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
  6. a b c d e f g Observations on the Biology and Distribution of the Thorny Stingray, Dasyatis Centroura. Ingenta connect. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
  7. a b c Bathytoshia centroura (Mitchill, 1815). Shark Refernces.com. [dostęp 2021-08-27]. (ang.).
  8. a b J. Carlson i inni, Bathytoshia centroura, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-08-27] (ang.).