Okręty podwodne typu Arihant

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu Arihant
Ilustracja
Rodzaj okrętu

SSBN

Kraj budowy

 Indie

Stocznia

Vishakhapatnam

Zbudowane

2

Użytkownicy

 Indyjska Marynarka Wojenna

Służba w latach

sierpień 2016–

Uzbrojenie:
12 pocisków K-15 Sagarika o zasięgu do 700 km lub 4 pociski K-4 o zasięgu do 3500 km
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe


6 × 533 mm

Wyrzutnie rakietowe

12 SLBM

Sensory

sonary: Ushus i Panchendriya

Załoga

95-100 oficerów i marynarzy

Zanurzenie testowe

300 metrów

Długość

111 m

Szerokość

15 m

Napęd:
reaktor PWR, 1 turbina 47.000 KM
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


15 węzłów
24 węzły

Okręty podwodne typu Arihant – pierwsze rodzimej konstrukcji indyjskie okręty podwodne z napędem nuklearnym, przeznaczone do przenoszenia pocisków balistycznych (SLBM). Pierwszy z czterech zaplanowanych okrętów tego typu „Arihant” został zwodowany 26 lipca 2009 roku. 12 grudnia 2014 wypłynął z portu Visakhapatnam i przechodził testy morskie. 31 marca 2016 przeprowadzono test z odpaleniem pocisku K-4[1].

W sierpniu 2016 roku pierwsza jednostka, „Arihant” (S-73), została wprowadzona od służby[2].

W 2017 roku wszedł do służby drugi okręt tego typu „„Arighat”[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Test K-4. [dostęp 2016-04-13].
  2. Łukasz Golowanow: Tajemniczy początek służby Arihanta. Konflikty.pl, 23 października 2016.. [dostęp 2016-10-23].
  3. Marek Dąbrowski. Podwodni władcy dalekiej Azji. „Nowa Technika Wojskowa”. 7/2018, s. 81-82, lipiec 2018. ISSN 1230-1655. .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]