Okręty podwodne typu K V

Okręty podwodne typu K V
	; Okręt typu K V od rufy, przycumowany do burty pancernika przybrzeżnego „De Zeven Provinciën”, Makasar, 1927
Kraj budowy	Holandia
Stocznia	Fijenoord, Rotterdam
Zbudowane	3
Użytkownicy	Koninklijke Marine
Służba w latach	1920 - 1942
	Uzbrojenie:
	12 torped, 1 x 75 mm, 1 x 12,7 mm
Wyrzutnie torpedowe:; • dziobowe; • rufowe; • zewnętrzne	; 2 × 450 mm; 2 × 450 mm; 2 × 450 mm obrotowa
Załoga	31 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	509 ton
• w zanurzeniu	649 ton
Długość	57,3
Szerokość	5,6
	Napęd:
	2 x 6-cylindrowe silniki Diesla (2 x 600 KM), 2 x silniki elektryczne (2 x 200 KM)
Prędkość:; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 13,5 węzłów; 8 węzłów
Zasięg:
• na powierzchni	3500 Mm przy 11 węzłach; 25 Mm przy 8 węzłach w zanurzeniu

Okręty podwodne typu K V – seria holenderskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składająca się z trzech jednostek^[1]. Okręty K V i K VI zostały wycofane ze służby w sierpniu 1937, ostatni K VII został zatopiony 18 lutego 1942 podczas japońskiego nalotu na port Surabaja^[2].

Historia i opis[edytuj | edytuj kod]

Okręty były zbudowane według projektu brytyjskiej firmy Hay-Denny, ich dokumentację Holandia otrzymała w 1914 roku^[3]. Wszystkie zbudowane zostały w stoczni Fijenoord w Rotterdamie^[4]. Stępki pod budowę położono między kwietniem a lipcem 1916 roku, a ukończono je w latach 1920-22^[5].

Okręty były konstrukcji jednokadłubowej z zewnętrznymi zbiornikami balastowymi^[3]. Operacyjna głębokość zanurzenia wynosiła 40 m^[3]. Wyporność na powierzchni wynosiła: standardowa 507 t, pełna 569 t, a w zanurzeniu 649 t^[3]. Miały dwa silniki wysokoprężne Sulzer o mocy po 600 KM^[3]. Początkowo przewidywano mocniejsze silniki MAN o mocy po 900 KM, ale po wybuchu I wojny światowej MAN odmówił ich dostarczenia^[5]. W zanurzeniu napędzały je dwa silniki elektryczne o mocy po 200 KM^[3].

Uzbrojenie artyleryjskie stanowiła armata kalibru 75 mm i karabin maszynowy kalibru 12,7 mm^[3]. Okręty miały dwie dziobowe i dwie rufowe wyrzutnie torped kalibru 450 mm oraz obrotową zewnętrzną dwururową wyrzutnię przed kioskiem i przenosiły 12 torped^[3].

Okręty[edytuj | edytuj kod]

Nazwa	Położenie stępki	Wodowanie	Wejście do służby	Los
K V	1916	20. 11. 1919	1920–22	wycofana w 1937^[5]
K VI	1916	23. 12. 1920	1920–22	wycofana w 1937^[5]
K VII	25. 07. 1916	8. 03. 1921	5. 09. 1922	zatopiona 18. 2. 1942^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 547. ISBN 83-902554-7-2.
↑ Michał Piegzik: Holenderskie Indie Wschodnie 1941-1942. Bellona, 2014, s. 170. ISBN 978-83-11-13256-6.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Patianin 2006 ↓, s. 17.
↑ Patianin 2006 ↓, s. 17, 39.
↑ ^a ^b ^c ^d Conway’s All the world’s fighting ships 1906–1921 ↓, s. 370.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Siergiej Patianin, M. Barabanow. Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Niderłandow i małych stran Zapadnoj Jewropy (Bielgii, Irlandii, Islandii i Portugalii) [Корабли Второй мировой войны. ВМС Нидерландов и малых стран Западной Европы]. „Morskaja Kampanija”. Nr 2’2006, 2006. Moskwa: OOO Kollekcyja. (ros.).
Conway's All the world’s fighting ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). Londyn: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).

[1] Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 547. ISBN 83-902554-7-2.

[2] Michał Piegzik: Holenderskie Indie Wschodnie 1941-1942. Bellona, 2014, s. 170. ISBN 978-83-11-13256-6.

[CITEREFPatianin200617-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Patianin 2006 ↓, s. 17.

[CITEREFPatianin200617,_39-4] Patianin 2006 ↓, s. 17, 39.

[CITEREF''Conway’s_All_the_world’s_fighting_ships_1906–1921''370-5] Conway’s All the world’s fighting ships 1906–1921 ↓, s. 370.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]