Otwór szczelinowy
Otwór szczelinowy – element architektoniczny w postaci wąskiego pionowego otworu w ścianie, o prostym wykroju, przepuszczający do wnętrza światło dzienne[1] lub wykorzystywany jako otwór strzelniczy, najczęściej nieoszklony, występujący w architekturze romańskiej i gotyckiej.
Otwory szczelinowe wykorzystywano w budowlach militarnych, głównie w średniowieczu do obserwacji i ostrzału przedpola. W okresie późniejszym w stylach nawiązujących do średniowiecza, stały się elementem dekoracyjnym w budowlach nieobronnych. Szczególnie często wykorzystywano je w architekturze neogotyku.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szolginia Witold; Architektura; wyd.Sigma NOT; Warszawa; 1992;ISBN 83-85001-89-1