Pałac Kowerskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Kowerskich
Dwór Kowerskich, Dwór w Głuchowie, Pałac w Głuchowie
Symbol zabytku nr rej. 1055/A/74 z 22.05.1974 roku oraz 51/A z 7.05.1980 roku[1]
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Głuchów

Adres

ul. Leśna 1

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

neorenesansowy

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

początek XX w

Pierwszy właściciel

rodzina Krzymuskich

Kolejni właściciele

rodzina Noskowskich
rodzina Kowerskich

Położenie na mapie gminy Grójec
Mapa konturowa gminy Grójec, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Kowerskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Kowerskich”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Kowerskich”
Położenie na mapie powiatu grójeckiego
Mapa konturowa powiatu grójeckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac Kowerskich”
Ziemia51°54′23,713″N 20°51′19,760″E/51,906587 20,855489

Pałac Kowerskichzabytkowy pałac z XX wieku, który znajduje się w miejscowości Głuchów[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie pałac został wybudowany dla rodziny Krzymuskich na początku XX wieku. W latach 30 tego samego wieku należał do rodziny Noskowskich, a potem do rodziny Kowerskich[2]. Po wojnie majątek znacjonalizowano i przeznaczono na przedszkole oraz szkołę[3]. Obecnie pałac należy do osoby prywatnej[4].

Stan obecny[edytuj | edytuj kod]

12 września 2011 roku podjęto się prac remontowych, aby przystosować pałac do pełnienia funkcji hotelowej, przed tą datą jego stan zachowania określany był na "dobry"[5]. Obiekt jest niedostępny, niewidoczny z większej odległości z powodu zakrywającego go częściowo zdewastowanego parku[2]. 11 września 2013 roku doszło do pożaru pałacu[6], konstrukcja dachowa niemal doszczętnie spłonęła a sufit pierwszego piętra częściowo się zawalił[4].

Opis architektury[edytuj | edytuj kod]

Pałac z cegły, otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, trzykondygnacyjny, z jedną kondygnacją podziemną (piwnica). Poddasze jest użytkowe, nakryte czterospadowym dachem o połaciach z blachy. Na elewacjach bocznych prostokątne przebudówki z dodatkowym wejściem i tarasem. Elewacja frontowa 9 osiowa z dwoma skrajnymi osiami w formie lekko wysuniętych przed lico ściany ryzalitów. Na osi środkowej parterowy przedsionek z wejściem głównym podtrzymujący taras pierwszego piętra z żeliwną balustradą. Na elewacji znajdującej się od strony ogrodowej umieszczono rozległy taras z wejściem od strony parku, a przed nią podjazd do budynku. Układ wnętrz jest dwutraktowy z sienią na osi, a w niej schody prowadzące na piętro. Całość utrzymana w duchu neorenesansu z motywami rodzimymi. Motywami typowo polskimi jest attyka oraz szczyt wieńczący oś środkową o falistej linii. W wystroju elewacji umiejscowione są opaski okienne oraz gzymsy[5].

Na terenie obiektu znajduje się również drewniany młyn wodny z XIX wieku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nr.rej 51/A/80, Głuchów
  2. a b c d Głuchów [online], Polskie Zabytki [dostęp 2020-12-14].
  3. Pałac, Głuchów, Targeo [online], Targeo [dostęp 2020-12-14].
  4. a b Kurier Południowy [online], www.kurierpoludniowy.pl [dostęp 2020-12-14].
  5. a b UGiM Grójec, Wykaz zabytków giminy Grójec [online], 12 września 2011.
  6. Zabytkowy pałac w płomieniach - Polska w Kontakt 24 [online], Kontakt 24 [dostęp 2020-12-14].