Państwowa Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Państwowa Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych – centralna jednostka organizacyjna rządu istniejąca w latach 1970–2000, powołana w celu sprawowania kontroli i nadzoru na jakością skupowanych produktów rolnych oraz ich przetwórstwem.

Powołanie Inspekcji[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1970 r. o Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych powołano Inspekcję w miejsce zniesionej Inspekcji Zbożowej[1].

Podstawowe zadania Inspekcji[edytuj | edytuj kod]

Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych powołana była do:

  • kontroli gospodarki zbożami i ich przetworami, nasionami jadalnych roślin strączkowych i ich przetworami, nasionami przemysłowych roślin oleistych, suszem paszowym, zielonką, paszami, mięsem i drobiem oraz ich przetworami,
  • kontroli działalności gospodarczej w zakresie przemysłowego tuczu, opasu, wypasu oraz uboju zwierząt rzeźnych i drobiu,
  • kontroli skupu, zbytu, składowania, transportu i przetwórstwa,
  • przestrzegania obowiązujących przepisów i norm,
  • domów składowych;
  • zapobiegania oraz zwalczania niegospodarności i nadużyć,
  • kontroli oraz orzekania o jakości towarów,
  • realizacji zadań wynikających z odrębnych przepisów, w szczególności przepisów o organizacji niektórych rynków rolnych,
  • nadzoru nad jednostkami upoważnionymi do prowadzenia kontroli producentów wytwarzających, przetwarzających i wprowadzających do obrotu produkty rolnictwa ekologicznego.

Uprawnienia Inspekcji[edytuj | edytuj kod]

Organy Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych uprawnione były do[1]:

  • wstępu na grunty oraz do pomieszczeń przeznaczonych na skup, przetwórstwo i składowanie towarów, a także do środków transportowych przeznaczonych do transportu towarów, zwierząt rzeźnych i drobiu;
  • wstępu do pomieszczeń związanych z prowadzeniem przemysłowego tuczu, opasu, wypasu oraz uboju zwierząt rzeźnych i drobiu;
  • kontroli dokumentów i ksiąg oraz żądania wyjaśnień w jednostkach kontrolowanych albo w ich jednostkach nadrzędnych;
  • zarządzania w uzasadnionych przypadkach inwentaryzacji towarów, zwierząt rzeźnych i drobiu;
  • żądania wyjaśnień oraz sprawdzania tożsamości osób;
  • zabezpieczania dowodów przestępstwa przed usunięciem, zgubieniem lub zniszczeniem;
  • nieodpłatnego pobierania prób gleb, roślin i towarów;
  • badania z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanej strony jakości towarów oraz orzekania w tej sprawie;
  • orzekania, w przypadku stwierdzenia niewłaściwej jakości, o konieczności przeklasyfikowania, oddania do przerobu lub przeznaczenia na inne cele uzasadnione właściwościami towaru, a w razie jego nieprzydatności dla celów gospodarczych – o konieczności zniszczenia takiego towaru;
  • wydawania zakazów składowania towarów oraz przetrzymywania zwierząt rzeźnych i drobiu w pomieszczeniach albo przewożenia środkami nienadającymi się do tego celu.

W celu zapobieżenia wprowadzaniu do obrotu towaru, którego jakość nie odpowiadała wymaganiom obowiązujących norm lub przepisów, organy Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych mogły w toku lub w wyniku kontroli dokonać zabezpieczenia tego towaru, jeżeli było to konieczne ze względu na interes społeczny. W przypadku podejrzenia, że środek spożywczy nie odpowiada warunkom zdrowotnym, organy Inspekcji powiadamiały o tym organ właściwy do wydawania w tych sprawach orzeczeń.

Kierowanie Inspekcją[edytuj | edytuj kod]

Zwierzchni nadzór nad działalnością Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych sprawował minister właściwy do spraw rynków rolnych[1].

Zadania Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych wykonywał:

  • Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych,
  • wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, jako kierownika wojewódzkiej inspekcji skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej.

Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych był centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych.

Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych powoływał i odwoływał Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

Zastępcę Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych powoływał i odwoływał minister właściwy do spraw rynków rolnych na wniosek Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych.

Wojewódzki inspektor skupu i przetwórstwa artykułów rolnych wykonywał w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych.

Wojewódzkiego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych powoływał i odwoływał wojewoda po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych.

Zniesienie Inspekcji[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych zniesiono Inspekcję[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ustawa z dnia 30 czerwca 1970 r. o Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz.U. z 1970 r. nr 16, poz. 137).
  2. Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1980).