Paździorek ciemny
Dojrzałe zarodnie na pniu drzewa | |
Systematyka[1] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
paździorek ciemny |
Nazwa systematyczna | |
Stemonitis fusca Roth. Mag. Bot. 1(2): 26 (1787) |
Paździorek ciemny (Stemonitis fusca Roth.) – gatunek śluzowców[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Stemonitidaceae, Stemonitida, Incertae sedis, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa[2].
Nazwa polska na podstawie opracowania Świat śluzowców ...[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Plazmodium białe lub żółte. Zarodnie początkowo też białe, szybko jednak stają się coraz ciemniejsze: różowe, czerwone, ciemnobrunatne, w końcu niemal czarne. Zazwyczaj występują ściśle obok siebie w dużych grupkach, tworząc zlepione klastry. Pojedyncza zarodnia ma kształt wydłużonego walca o zaokrąglonych końcach i wyrasta na długim trzonku. Wraz z nim ma wysokość do 2 cm, przy czym trzonek ma wysokość 1-1,4 cm. Wnika on do wnętrza zarodni i tworzy w niej kolumienkę dochodzącą niemal do szczytu zarodni. Od kolumienki tej odchodzą brunatne włókienka siatkowatej włośni[3][4].
Zarodniki fioletowo-brązowe, o powierzchni delikatnie brodawkowanej lub siateczkowatej. Mają rozmiar 7,5-9 μm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Jest rozprzestrzeniony na całym świecie; poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach i na wielu wyspach[4].
W Polsce występuje w lasach liściastych i mieszanych przez cały sezon wegetacyjny, najczęściej latem. Rozwija się na martwym drewnie, zarówno drzew liściastych, jak i iglastych, na pniakach, pniach i gałęziach. Saprotrof[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ CABI databases. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
- ↑ a b c Wierzcholska S., Halama M., Panek E., Plášek V., Krzysztofiak A., Romański M., Fałtynowicz W., Krzysztofiak L. 2010. Świat śluzowców, grzybów i mszaków Wigierskiego Parku Narodowego. – Przyroda Wigierskiego Parku Narodowego, seria popularnonaukowa, Suwałki, s. 1–208
- ↑ a b c Discover Life. Stemonitisfusca. [dostęp 2014-09-15].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Galeria zdjęć przedstawiająca rozwój Stemonitis fusca. myxomycetes.wolf-5.cyberdusk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)].