Palmaria (działo samobieżne)

Palmaria
	; Haubice Palmaria należące do armii libijskiej zniszczone podczas nalotu francuskiego lotnictwa, marzec 2011
	Dane podstawowe
Państwo	Włochy
Producent	OTO Melara(inne języki)
Typ pojazdu	haubica samobieżna
Załoga	5
	Historia
Prototypy	koniec lat 70. XX wieku
Produkcja	1982-lata 90. XX wieku
Egzemplarze	185+
	Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny MTU MB 837 Ka-500 o mocy 750 KM
Długość	11,47 m (całkowita); 7,27 m (kadłuba)
Szerokość	3,35 m
Wysokość	2,87 m
Masa	46 t
Moc jedn.	16,3 KM/t
	Osiągi
Prędkość	60 km/h
Zasięg pojazdu	500 km
	Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	1,20 m (bez przygotowania); 4,00 m (z przygotowaniem)
Rowy (szer.)	3,00 m
Ściany (wys.)	1,15 m
Kąt podjazdu	54° (60%)
Przechył boczny	27° (30%)
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	1× haubica L39 kalibru 155 mm,; 1× karabin maszynowy kalibru 7,62 lub 12,7 mm
	Wyposażenie
	4 wyrzutniki granatów dymnych
	Użytkownicy
	Libia, Nigeria

Palmaria – włoska haubica samobieżna produkowana przez przedsiębiorstwo OTO Melara(inne języki) w latach 80. i 90. XX wieku.

Prace nad pojazdem rozpoczęły się w 1977 roku, a pierwszy prototyp został ukończony pod koniec lat 70. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1982 roku i trwała do wczesnych lat 90. Pojazd produkowany był wyłącznie na eksport.

Palmaria powstała na zmodyfikowanym podwoziu czołgu OF-40. Uzbrojenie pojazdu stanowi haubica L39 kalibru 155 mm umieszczona w obrotowej wieży oraz karabin maszynowy kalibru 7,62 lub 12,7 mm. Kąt ostrzału haubicy wynosi od -5° do 70°, a donośność 24,7 km (30 km dla pocisków z napędem rakietowym). Przewożony zapas amunicji wynosi 30 pocisków artyleryjskich oraz 1000-2000 pocisków dla karabinu maszynowego.

Użytkownikami pojazdu były Libia (160 egz.) oraz Nigeria (25). Dodatkowo 20 wież pojazdu sprzedanych zostało Argentynie, gdzie zostały zamontowane na podwoziach czołgów TAM, otrzymując oznaczenie TAM VCA.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Palmaria. Military-Today.com. [dostęp 2012-03-25]. (ang.).