Panajotis Rumeliotis
Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1947 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, ekonomista |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister handlu (1987), minister ekonomii narodowej (1987–1989), poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji (1989–1994) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Panajotis (Takis) Rumeliotis (gr. Παναγιώτης Ρουμελιώτης; ur. 19 kwietnia 1947 w Suezie) – grecki polityk i ekonomista, bankier, eurodeputowany III kadencji, w latach 1987–1989 minister.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn greckiego przedsiębiorcy osiadłego w Egipcie. W 1970 ukończył studia w École des hautes études en sciences sociales. Rok później uzyskał doktorat z ekonomii na Université Panthéon-Sorbonne, a w 1978 tzw. doctorat d'Etat z ekonomii i socjologii na Université Paris-Panthéon-Assas[1]. Pracował jako wykładowca na Sorbonie, a także w greckich uczelniach Uniwersytecie Panteion i Uniwersytecie w Pireusie. Został prezesem think tanku Institut de prospective économique du monde méditerranéen, a także badaczem w KEPE, centrum badań ekonomicznych założonym przez Andreasa Papandreu. Opublikował również kilka książek[2].
Zaangażował się w działalność Ogólnogreckiego Ruchu Socjalistycznego jako doradca ds. ekonomicznych. Po dojściu PASOK do władzy zajmował stanowiska sekretarza generalnego (1981) i wiceministra (1981–1982) w resorcie koordynacji, wiceministra finansów (1982–1983) i ekonomii narodowej (1984–1987). Od lutego 1987 kierował ministerstwem handlu, następnie od listopada 1987 do lipca 1989 ministerstwem ekonomii narodowej[3]. W 1988 był prezesem ECOFIN. W 1989 wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego, gdzie przystąpił do frakcji socjalistycznej[4]. W kolejnych latach pracował jako obserwator na Bałkanach z ramienia Rady Unii Europejskiej, a także konsultant i negocjator w ramach Paktu Stabilności dla Europy Południowo-Wschodniej. Był także urzędnikiem ministerstwa koordynacji i doradcą prezesa Banku Grecji[2], a od marca 2010 do listopada 2011 reprezentantem Grecji w Międzynarodowym Funduszu Walutowym. W 2011 wymieniano w mediach jego nazwisko jako potencjalnego premiera Grecji[5]. W kolejnych latach był wiceprezesem Banku Pireus i szefem rady dyrektorów portu lotniczego Ateny. Od 2016 do 2019 pozostawał prezesem Banku Attika, jednak zrezygnował ze stanowiska ze względu na krytykę zarządzania ze strony organów nadzorczych[6].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony m.in. Orderem Narodowy Zasługi III klasy, Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej III klasy oraz Orderem Zasługi Wielkiego Księstwa Luksemburga[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Panayotis Roumeliotis. parltrack.org. [dostęp 2022-10-18]. (ang.).
- ↑ a b c Panagiotis Roumeliotis. idis.gr. [dostęp 2022-10-18]. (ang.).
- ↑ Greece: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2022-10-18]. (ang.).
- ↑ Panayotis Roumeliotis. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-10-18].
- ↑ Έρχεται στην Ελλάδα ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης. news247.gr, 7 listopada 2011. [dostęp 2022-10-18]. (gr.).
- ↑ Η Τράπεζα της Ελλάδος καθαιρεί αύριο τον Πρόεδρο της Attica Bank Παναγιώτη Ρουμελιώτη. banks.com.gr, 7 marca 2019. [dostęp 2022-10-18]. (gr.).
- Absolwenci uczelni w Paryżu
- Greccy ekonomiści
- Greccy menedżerowie
- Greccy ministrowie
- Greccy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Greccy urzędnicy
- Ludzie urodzeni w Suezie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Orderem Narodowym Zasługi (Francja)
- Wykładowcy uczelni w Grecji
- Wykładowcy Uniwersytetu Paryskiego
- Urodzeni w 1947