Pancytopenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pancytopenia – zaburzenie hematologiczne polegające na niedoborze wszystkich prawidłowych elementów morfotycznych krwi: erytrocytów, leukocytów i trombocytów.

Najczęstszą przyczyną pancytopenii jest zmniejszona produkcja komórek w szpiku na skutek jego zaniku lub wyparcia prawidłowych linii komórkowych przez komórki nowotworowe. Pancytopenia może również wystąpić jako powikłanie ciężkiego zakażenia bakteryjnego na skutek upośledzenia wytwarzania komórek krwi oraz ich nadmiernego niszczenia na obwodzie.

Objawy pancytopenii[1][edytuj | edytuj kod]

  • bladość cery i skóry
  • osłabienie organizmu
  • omdlenia i utrata przytomności
  • krwawienia z dziąsła lub nosa
  • gorączka
  • wysypka
  • częste infekcje i zakażenia

Klasyfikacja ICD10[edytuj | edytuj kod]

kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: D61 Inne niedokrwistości aplastyczne
ICD-10: D61.0 Niedokrwistość aplastyczna konstytucjonalna
ICD-10: D61.1 Niedokrwistość aplastyczna wywołana lekami
ICD-10: D61.2 Niedokrwistość aplastyczna spowodowana innymi czynnikami zewnętrznymi
ICD-10: D61.3 Niedokrwistość aplastyczna idiopatyczna
ICD-10: D61.8 Inne określone niedokrwistości aplastyczne
ICD-10: D61.9 Nieokreślona niedokrwistość aplastyczna
ICD-10: R79.8 Inne określone nieprawidłowości badań biochemicznych krwi

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pancytopenia | przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie, „szpikkostny.pl” [dostęp 2018-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-20] (pol.).