Papirus 111
 Łk 17,11-13 | |
| Data powstania |
III wiek |
|---|---|
| Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
| Numer |
(GA) |
| Zawartość |
Ewangelia Łukasza 17 † |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
12 × 22 cm |
| Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
| Miejsce przechowywania |
Ashmolean Museum |
Papirus 111 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Łukasza.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Zachował się tylko fragment jednej karty Ewangelii według Łukasza (17,11-13.22-23)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 12 na 22 cm. Tekst pisany jest w 21-22 linijkach na stronę. Rękopis sporządzony został przez skrybę wprawionego w pisaniu dokumentów[2].
Nomina sacra pisane są skrótami[2].
Tekst[edytuj | edytuj kod]
Tekst fragmentu wykazuje całkowitą zgodność z Papirusem Bodmer XIV, jednego z najlepszych świadków tekstu aleksandryjskiego[2].
W Łk 17,12, przekazuje wariant απηντησαν (oni napotkali) – wspierany tylko przez Bodmer XIV. Pozostałe rękopisy mają υπηντησαν (oni spotkali).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4495. Tekst rękopisu opublikował Walter E. H. Cockle w 1999 roku[3]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 111[1].
Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek[1]. Zachodzi paleograficzne podobieństwo do P. Gissensis 40 (datowany na 215 rok). Comfort datuje go na I połowę III wieku[2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4495) w Oksfordzie[1][4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d List of the manuscripts at the Münster Institute
- ↑ a b c d Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 657. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
- ↑ Cockle, Walter E. H. The Oxyrhynchus Papyri. Volume 45. London: Egypt Exploration Society, 1999. pp. 19–20.
- ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Cockle, Walter E. H. The Oxyrhynchus Papyri. Volume 45. London: Egypt Exploration Society, 1999. pp. 19–20.
- Elliott, J. K. (2000). „Seven Recently Published New Testament Fragments from Oxyrhynchus”. Novum Testamentum 42 (3): 211.
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 659-660. ISBN 0-8423-5265-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- P.Oxy.LXIV 4494 from Papyrology at Oxford's „POxy: Oxyrhynchus Online”