Park Narodowy Kakadu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Kakadu
Kakadu National Park
Ilustracja
Kakadu Escarpment
park narodowy
Państwo

 Australia

Położenie

Terytorium Północne

Data utworzenia

1979–1981

Powierzchnia

ok. 20 tys. km²

Położenie na mapie Terytorium Północnego
Mapa konturowa Terytorium Północnego, u góry znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Kakadu”
Położenie na mapie Australii
Mapa konturowa Australii, u góry znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Kakadu”
Ziemia13°05′39,08″S 132°23′31,63″E/-13,094190 132,392120
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa
Park Narodowy Kakadu[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Rysunki naskalne, Ubirr
Państwo

 Australia

Typ

mieszany

Spełniane kryterium

I, VI, VII, IX, X

Numer ref.

147

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1981
na 5. sesji

Dokonane zmiany

1987, 1992, 2011

  1. ↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO
  2. ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Park Narodowy Kakadu (ang. Kakadu National Park)[a] – park narodowy położony w północnej części Terytorium Północnego w Australii, charakteryzujący się wysokim stopniem różnorodności biologicznej i bogactwem świadectw kultury Aborygenów, którzy zamieszkują ten region nieprzerwanie od ponad 40 tys. lat.

W 1981 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Park o powierzchni prawie 20 tys. km² jest największym lądowym parkiem narodowym na terenie Australii[3]. Leży ok. 240 km na wschód od Darwin na Terytorium Północnym na północy kraju[3]. Położony jest w regionie Alligator Rivers[4] – regionie trzech rzek: East Alligator River, West Alligator River i South Alligator River[5].

Obszar chroniony rozciąga się od wybrzeża i ujść rzek na północy przez terasy zalewowe, billabongi i niziny do skalistych grzbietów i kamienistych terenów na południu[6]. Prawie 80% powierzchni parku pokrywa sawanna, a ujścia rzek i terasy zalewowe zajmują 500 km²[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Region został objęty ochroną jako rezerwat Aborygenów w 1964 roku[4]. Aborygeni zamieszkują ten region nieprzerwanie od ponad 40 tys. lat[7]. Utworzenie parku narodowego zostało po raz pierwszy zaproponowane w 1965 roku[8]. W 1972 roku powstał tu obszar ochrony przyrody[4]. Sam park narodowy powołano do życia na mocy Ustawy o parkach narodowych i ochronie przyrody z 1975 roku (ang. National Parks and Wildlife Conservation Act) i utworzono w trzech etapach w latach 1979–1991[8]. Pod koniec lat 70. XX w. aborygeńscy właściciele ziemi wydzierżawili swoje ziemie Dyrektorowi Parków Narodowych (ang. Director of National Parks), aby nimi wspólnie zarządzać jako parkiem narodowym[9]. W uznaniu języka aborygeńskiego Gagudju (także „Kakadu”), którym posługuje się rdzenna ludność w regionie, park nazwano „Kakadu”[8]. Park został proklamowany na mocy Ustawy o ochronie środowiska i różnorodności biologicznej z 1999 roku (ang. Environment Protection and Biodiversity Conservation Act 1999)[9]. W 2013 roku terytorium parku zostało poszerzone o obszar leśny Koongarra[8].

W 1981 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[7]. W 2007 roku park został wpisany na australijską Listę Dziedzictwa Narodowego[7]. Od 2010 roku cały obszar park znajduje się na liście konwencji ramsarskiej[10][11].

Administracja[edytuj | edytuj kod]

Park administrowany jest wspólnie przez Dyrektora Parków Narodowych, zarządzającego parkami narodowymi Wspólnoty Narodów (ang. Commonwealth national parks) poprzez Parks Australia – część Departamentu ds. Środowiska i Energii (ang. Department of the Environment and Energy)[b], i przez lokalnych aborygeńskich właścicieli ziemskich[9]. Ok. 50% terenów parku to własność Aborygenów na mocy Ustawy o prawach do ziemi Aborygenów (Terytorium Północne) z 1976 roku (ang. Aboriginal Land Rights (Northern Territory) Act 1976), którzy roszczą prawa do pozostałego obszaru parku[9]. Tytuł do własności ziemi aborygeńskiej posiadają trusty ziemskie, które dzierżawią ziemie Dyrektorowi Parków Narodowych[9]. W 1989 roku powstała rada nadzorcza parku, w której 10 z 15 miejsc zajmują Aborygeni reprezentujący trusty[9].

Flora i Fauna[edytuj | edytuj kod]

Park charakteryzuje się wysokim stopniem różnorodności biologicznej[1][3]. Na jego terenie występuje wiele rzadkich i endemicznych gatunków roślin i zwierząt, w tym jedna trzecia wszystkich gatunków ptaków[3], jedna czwarta wszystkich gatunków ryb słodkowodnych i estuaryjnych[3], i jedna trzecia wszystkich gatunków nietoperzy żyjących na terenie Australii[13][3].

Flora[edytuj | edytuj kod]

Eucalyptus koolpinensis

Na terenie parku odnotowano występowanie ok. 1600 gatunków roślin[c]. Wiele z roślin wykorzystywanych jest przez Aborygenów do celów spożywczych i leczniczych[13]. Z pospolitych gatunków rosną tu m.in. pandany, Aerva javanica i Eucalyptus miniata[13].

Brzegi rzek porośnięte są zaroślami mangrowymi, które hamują erozję oraz dają schronienie ptakom i innym wodolubnym zwierzętom w okresie lęgowym[6]. Występuje tu 39 z 47 gatunków namorzyn odnotowanych na Terytorium Północnym[6].

Na obszarach zalewowych i mokradłach rosną m.in. lotosy orzechodajne, rośliny z rodzaju Melaleuca (przede wszystkim Melaleuca quinquenervia i Melaleuca irbyana) i grzybienie (m.in. Nymphaea violacea)[6].

Południową część parku stanowią suche niziny, porosłe połaciami trawy i drzewami eukaliptusowymi[6]. Występują tu endemity: Eucalyptus koolpinensis, Eucalyptus tintinnans, Melaleuca argentea, Pandanus aquaticus i Utricularia vulva[6].

Wzdłuż wschodniej granicy parku na przestrzeni 500 km rozciąga się płaskowyż Arnhem Land Plateau z charakterystycznym klifem[6]. Obszar ten nazywany „Stone Country”[4] porastają rośliny odporne na długie okresy suszy i wysokich temperatur, m.in. trawy nazywane „resurrection grasses” (dosł. „trawy zmartwychwstające”), które ulegają odwodnieniu podczas suszy i powracają do życia w 24 godziny po deszczu[6]. W głębokich wąwozach rosną lasy kserofityczne zdominowane przez endemiczny gatunek Allosyncarpia ternata[6]. Występują tu także: Curcuma australasica, Pityrodia jamesii i Pandanus basedowii[6].

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Park charakteryzuje się bogactwem świata zwierzęcego – występuje tu m.in.:

Ptaki[edytuj | edytuj kod]

Żabiru czerwononogi

Na terenie parku żyje wiele gatunków ptactwa wodnego i ptaków preferujących obszary podmokłe, m.in. bezpłetwce, drzewice australijskie, żurawie australijskie, żabiru czerwononogie, bieliki białobrzuche, przedstawiciele rodziny długoszponów (np. długoszpon koralowy), rodziny zimorodkowatych (np. kukabura modroskrzydła)[13]. W lasach żyją przedstawiciele rodziny papug wschodnich (np. Loriini) oraz miodojady[13]. Park zamieszkują także: gołąbki łuskowane, aborygenki maskowe i rdzawopióre, żałobnice rudosterne, krasnogonki szkarłatne, kurtaczki tęczowe, sowice szczekliwe, kanie czarne, kazarki nadobne, kulony australijskie, kaczuszki australijskie, żołny tęczowe, lorysy obrożne, wrony papuaskie, kanie złotawe i nogale zmienne[13].

Ssaki[edytuj | edytuj kod]

Skalniak krótkouchy

Park zamieszkuje osiem gatunków kangurowatych, m.in. kangur smukły, kangur antylopi, kangur czarny i skalniak krótkouchy. Park Kakadu stanowi również schronienie dla 26 gatunków nietoperzy, w tym czterech gatunków zagrożonych całkowitym wyginięciem. Spośród nietoperzy występują tu m.in. rudawki (np. rudawka żałobna)[13].

Park zamieszkują także: lotopałanki karłowate, myszowory pędzloogonowe, niełazy północne, krótkonosy wielkoogonowe, szczury aluwialne, dingo australijskie, skoczynoszczury czarnostope oraz diugonie przybrzeżne[13].

Gady[edytuj | edytuj kod]

Krokodyl różańcowy, Yellow Water
Agama kołnierzasta

Na terenie parku żyją krokodyle australijskie (osiągające 3 m długości) i krokodyle różańcowe (dorastające do 6 m)[13]. Odnotowano tu występowanie 37 gatunków scynkowatych, 36 gatunków węży, z których 4 stanowią potencjalnie śmiertelne zagrożenie dla człowieka: Oxyuranus, Acanthophis, mulga zwyczajna i nibykobra brunatna, oraz 11 gatunków żółwi (m.in. Emydura tanybaraga, Elseya dentata, Myuchelys latisternum, Chelodina, miękkoskórek dwupazurzasty i żółw natator)[13]. Rodzaj jaszczurek Varanus reprezentowany jest przez 11 gatunków, żyją tu m.in. waran piaskowy i waran wodny[13].

Park zamieszkują również brodawkowcowate (np. brodawkowiec arafurski), pytony z gatunków Liasis fuscus i Simalia oenpelliensis, pyton oliwkowy, agamy (np. agama kołnierzasta) oraz przedstawiciele rodzaju Nephrurus[13].

Płazy[edytuj | edytuj kod]

Wśród płazów zamieszkujących park wyróżniają się Limnodynastes convexiusculus, australorzekotka szmaragdowa, notaden i Litoria coplandi[13].

Ryby[edytuj | edytuj kod]

Wody parku zamieszkują m.in. Toxotes lorentzi, Hephaestus fuliginosus, Macquaria australasica, Anodontiglanis dahli, Lates calcarifer, Scleropages jardini i Strongylura kreffti[13].

Owady[edytuj | edytuj kod]

Na terenie parku występują prostoskrzydłe (m.in. Petasida ephippigera), chrząszcze, muchówki (w tym ochotkowate), termity, motyle dzienne i nocne, pszczoły, trzonkówki, mrówkowate (m.in. Oecophylla smaragdina), ważki różnoskrzydłe i równoskrzydłe, chruściki, i jętki[13].

Kultura[edytuj | edytuj kod]

Ubirr – rysunek naskalny
Nourlangie – rysunek naskalny

Region parku jest jednym z najwcześniejszych miejsc osadnictwa ludzkiego na kontynencie australijskim – pierwsi Aborygeni pojawili się tu ok. 50 tys. lat temu[4]. Na terenie parku odkryto ok. 5000 stanowisk ze sztuką naskalną Aborygenów, przy czym archeolodzy szacują, że takich miejsc może być tu nawet 15 tys.[4] Odkryto rysunki naskalne, malowidła jaskiniowe oraz wiele śladów działalności Aborygenów[7]. Wiek niektórych rysunków szacowany jest na 20 tys. lat[4].

Ubirr i Nourlangie[edytuj | edytuj kod]

Rysunki na skałach w miejscu nazywanym przez Aborygenów Ubirr pochodzą z ostatnich 1500 lat[14]. Przedstawiają m.in. podobizny Sióstr Namarrgarn i Tęczowego Węża, który według wierzeń przybrał ludzką postać i namalował swój autoportret, by przypomnieć ludziom o swojej obecności[14]. Ukazują bogactwo lokalnej flory i fauny, m.in. ryby, ptactwo wodne, małże, walabie, goanny, kolczatkowate i jamy[14]. Jeden z rysunków przedstawia również „białego człowieka” w koszuli, spodniach i butach, trzymającego ręce w kieszeniach – jest to najprawdopodobniej namalowany w latach 80. XIX wieku łowca zdziczałych wołów domowych[14], które to introdukowano na północy Australii w latach 1825–1843[15]. Inny rysunek przedstawia wilkowora tasmańskiego – gatunek wymarły w Australii 2000–3000 lat temu[14].

W Nourlangie znajdują się również współczesne rysunki autorstwa Nayombolmi, znanego również jako Barramundi Charlie[16].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Jim Jim Creek
    Jim Jim Creek
  • Yellow Water
    Yellow Water
  • Mamukala Billabong
    Mamukala Billabong
  • Twin Falls
    Twin Falls
  • Nourlangie Rock
    Nourlangie Rock
  • Motor Car Falls
    Motor Car Falls

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Internetowa Encyklopedia PWN podaje nazwy „Park Narodowy Kakadu” i „Kakadu National Park”[1], Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG) podaje nazwę „Kakadu National Park”[2].
  2. ↑ Strona internetowa Departmentu ds. Rolnictwa, Wody i Środowiska podaje, że pracownicy Parks Australia należą do Departmentu ds. Rolnictwa, Wody i Środowiska[12].
  3. ↑ Strona internetowa Departmentu ds. Rolnictwa, Wody i Środowiska poświęcona parkowi podaje, że na terenie parku występuje ponad 2000 gatunków roślin[13].
  4. ↑ Strona internetowa Departamentu ds. Rolnictwa, Wody i Środowiska poświęcona parkowi podaje, że na terenie parku występuje 57 gatunków ryb słodkowodnych[13].
  5. ↑ Strona internetowa Departamentu ds. Rolnictwa, Wody i Środowiska poświęcona parkowi podaje, że na terenie parku występuje 117 gatunków gadów[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Encyklopedia PWN ↓.
  2. ↑ KSNG 2004 ↓.
  3. ↑ a b c d e f Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment: Welcome to Kakadu National Park. [w:] /www.environment.gov.au [on-line]. [dostęp 2020-11-15]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l Encyclopædia Britannica 2020 ↓.
  5. ↑ Alligator Rivers, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-11-15] (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g h i j k Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment, Landscapes, [w:] /www.environment.gov.au [online] [dostęp 2020-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-28] (ang.).
  7. ↑ a b c d UNESCO: Kakadu National Park. [dostęp 2020-11-15]. (ang.).
  8. ↑ a b c d Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment: History of the park. [w:] /www.environment.gov.au [on-line]. [dostęp 2020-11-15]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e f Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment: Park management. [w:] /www.environment.gov.au [on-line]. [dostęp 2020-11-15]. (ang.).
  10. ↑ Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment: Australian Wetlands Database. [w:] /www.environment.gov.au [on-line]. [dostęp 2020-11-15]. (ang.).
  11. ↑ Ramsar Sites Information Service: Kakadu National Park. [w:] rsis.ramsar.org [on-line]. [dostęp 2020-11-15]. (ang.).
  12. ↑ Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment, Parks Australia, [w:] www.environment.gov.au [online] [dostęp 2020-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-05] (ang.).
  13. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment, Plants and animals, [w:] /www.environment.gov.au [online] [dostęp 2020-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-01] (ang.).
  14. ↑ a b c d e Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment: Ubirr. [w:] www.environment.gov.au [on-line]. [dostęp 2020-11-15]. (ang.).
  15. ↑ The Feral Water Buffalo (Bubalus bubalis), Australian Government, Department of Agriculture, Water and the Environment, 2011 [zarchiwizowane z adresu 2015-02-18] (ang.).
  16. ↑ Australian Governement, Department of Agriculture, Water and the Environment, Nourlangie, [w:] www.environment.gov.au [online] [dostęp 2020-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-27] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Parki narodowe w Terytorium Północnym
Obiekty z listy Światowego Dziedzictwa UNESCO w Australii

Kulturowe
Przyrodnicze
Mieszane

Australia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Park_Narodowy_Kakadu&oldid=72946760”