Przejdź do zawartości

Paul Vankerkhoven

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Vankerkhoven
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1941
Woluwe-Saint-Lambert

Data śmierci

20 sierpnia 1998

Zawód, zajęcie

polityk, dziennikarz

Alma Mater

Université Libre de Bruxelles

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1982–1984)

Partia

PSC

Paul Vankerkhoven (ur. 3 listopada 1941 w Woluwe-Saint-Lambert, zm. 20 sierpnia 1998[1]) – belgijski polityk i dziennikarz, od 1982 do 1984 poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał licencjat z dziennikarstwa na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim, kształcił się też w zakresie filozofii i literatury. Podjął pracę w zawodzie dziennikarza, został także sekretarzem generalnym w Centre Européen de Documentation et d'Information. Działał jako przedstawiciel Francuskiej Wspólnoty Belgii przy Unii Europejskiej. Związany z licznymi organizacjami działającymi na rzecz pokoju i belgijskim oddziałem ruchu paneuropejskiego, należał do europejskiej akademii nauk[2].

Zaangażował się w działalność Chrześcijańskiej Partii Społecznej, należąc do jej konserwatywnej frakcji CEPIC (był jej wiceprzewodniczącym i szefem komitetu ds. stosunków międzynarodowych). W 1979 kandydował do Parlamentu Europejskiego, mandat uzyskał 9 listopada 1982 w miejsce Victora Michela. Należał do Europejskiej Partii Ludowej oraz Komisji ds. Rozwoju i Współpracy[1]. Później zajmował stanowiska szefa organizacji promującej edukację zagraniczną, członka gabinetu ministra Jean-Pierre’a Grafé’a oraz generalnego inspektora ds. relacji zewnętrznych wspólnoty francuskojęzycznej Belgii. Zmarł po długiej chorobie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paul Vankerkhoven. europarl.europa.eu. [dostęp 2020-07-26].
  2. a b Thomas Smets: Inventaire des archives de Paul Vankerkhoven (1941–1998). cpcp.be. [dostęp 2020-07-26]. (fr.).