Przejdź do zawartości

Pawieł Zajcau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawieł Zajcau
Павел Зайцаў
Pełne imię i nazwisko

Pawieł Karpawicz Zajcau

Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1936
Czereja

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Następca

wybory nie odbyły się

Odznaczenia
Order Przyjaźni Narodów (ZSRR) Medal Jubileuszowy „Za Mężną Pracę. W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” (ZSRR)

Pawieł Karpawicz Zajcau (biał. Павел Карпавіч Зайцаў[a], ros. Павел Карпович Зайцев, Pawieł Karpowicz Zajcew; ur. 20 czerwca 1936 w Czerei) – białoruski ekonomista i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 czerwca 1936 roku we wsi Czereja, w rejonie czaśnickim obwodu witebskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1960 roku ukończył Białoruski Państwowy Instytut Gospodarki Narodowej, uzyskując wykształcenie ekonomisty. W latach 1960–1961 pracował jako zastępca głównego księgowego, młodszy pracownik naukowy w Naukowo-Badawczym Instytucie Mechanizacji i Elektryfikacji Strefy Nieczarnoziemnej ZSRR. W latach 1961–1974 pracował jako starszy ekonomista, kierownik działu, zastępca kierownika, w latach 1974–1977 kierownik Wydziału Finansowania Opieki Socjalnej Ministerstwa Finansów Białoruskiej SRR. W latach 1977–1988 był kierownikiem działu finansowego. Od 1988[1] do co najmniej 1995 roku[2] był kierownikiem Wydziału Finansowego Mińskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego[1].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Krupskiego Okręgu Wyborczego Nr 190[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów[4]. Był bezpartyjny[2]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Budżetu i Finansów[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pawieł Zajcau jest żonaty, ma dwie córki[1]. W 1995 roku mieszkał w Mińsku[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Павал Карпавіч Зайцаў (czyt. Pawał Karpawicz Zajcau).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.