Perlik (ptak)
| Mandingoa nitidula[1] | |||
| (Hartlaub, 1865) | |||
_male_eating_seeds_at_the_bird_hide_..._(46492878582).jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
perlik | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Perlik[4] (Mandingoa nitidula) – gatunek małego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Mandingoa[4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała wynosi 10–11 cm; masa ciała 8,5–10 g (podgatunek chubbi)[2]. Samiec ma czerwone pokrywy uszne, dziób gruby, czerwony, ciemnoszary u podstawy. Gardło słabo czerwone, wierzch ciała oliwkowozielony. Spód ciała czarny w białe kropki. Kuper zielony. Pokrywy nadogonowe pomarańczowe. Barkówki ciemnozielone, lotki czarne i brązowe. Ogon krótki. Nogi żółte. Samica jest bledsza i ma pomarańczowe gardło i pokrywy uszne[6].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Afryce Subsaharyjskiej – na południu aż do wschodniej Republiki Południowej Afryki. Gniazduje na skrajach zielonych lasów. Także na plantacjach.
Lęgi[edytuj | edytuj kod]
Samica składa od 3–6 białych jaj. Inkubacja trwa 14 dni. Wysiadują oboje. Porost piór u piskląt trwa 17–21 dni. W hodowli do lęgów używają półotwartych budek.
Podgatunki[edytuj | edytuj kod]
Wyróżnia się 3 lub 4 podgatunki M. nitidula[2][5]:
- M. n. schlegeli (Sharpe, 1870) – Sierra Leone i Gwinea do zachodniej Ugandy, Demokratycznej Republiki Konga i północno-zachodniej Angoli
- M. n. virginiae (Amadon, 1953) – wyspa Bioko; takson ten bywa traktowany jako synonim podgatunku schlegeli
- M. n. chubbi (Ogilvie-Grant, 1912) – Etiopia, Kenia, Tanzania, północno-wschodnia Zambia i północne Malawi
- M. n. nitidula (Hartlaub, 1865) – południowe Malawi, Zimbabwe, Mozambik i wschodnia RPA
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje perlika za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].
Informacje dla hodowców[edytuj | edytuj kod]
Bardzo żywy i odporny ptak. Żeruje głównie na ziemi. Trzeba go hodować w gęsto odsadzonej wolierze. Zwykle neutralny wobec innych afrykańskich ptaków wróblowych. Ciepłolubne. Potrzebują temperatury co najmniej 25 stopni.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Mandingoa nitidula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Payne, R.: Green Twinspot (Mandingoa nitidula). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-12-11].
- ↑ a b Mandingoa nitidula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Estrildidae Bonaparte, 1850 - astryldowate - Waxbills (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-30].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- ↑ Matthew M. Vriends, Tanya M. Heming-Vriends, Ptaki egzotyczne – poradnik, 2009, ISBN 978-83-87112-62-2.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).