Przejdź do zawartości

Perpetuum mobile (muzyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Perpetuum mobile, moto perpetuo – krótka forma muzyczna skomponowana tak, że nie ma wyraźnego początku ani zakończenia i może być powtarzana bez przerwy. Utrzymane jest w bardzo szybkim tempie i charakteryzuje się równomiernym ruchem rytmicznym. Nazwę perpetuum mobile wprowadził Niccolò Paganini (w op. 11). Także Lot trzmiela Nikołaja Rimskiego-Korsakowa ma charakter zbliżony do perpetuum mobile.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 683. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968, s. 142. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).