Phacops

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phacops
Emmrich, 1839
Ilustracja
Phacops rana rana
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

trylobitokształtne

Gromada

trylobity

Rząd

Phacopida

Rodzina

Phacopidae

Rodzaj

Phacops

Phacops – wymarły rodzaj trylobitów żyjący w okresie sylurskim, a szczególnie liczny w dewonie.

Opis Dość duży trylobit (kilka cm, kilkanaście cm) o długiej, ale dość szerokiej tarczy tułowiowej złożonej z licznych segmentów, średniej tarczy ogonowej i szerokiej tarczy głowowej z bardzo wypukłą, szeroką glabellą o charakterystycznych guzkach, pokrywających też znaczną część pozostałego pancerza. Cały pancerz ma zarys prostokątny. Wzgórki oczne i oczy występują, bardzo duże.

Znaczenie: Skamieniałości różnych gatunków Phacops są istotnymi skamieniałościami przewodnimi w datowaniu dewonu, zwłaszcza Europy i Ameryki Północnej.

Występowanie: Rodzaj kosmopolityczny, znany ze wszystkich kontynentów, z wyjątkiem Antarktydy (w Afryce tylko w północnej części kontynentu). Występuje również w Polsce w Górach Świętokrzyskich i w Sudetach.

Zasięg wiekowy Sylur, dewon.

Wybrane gatunki o dużej wartości stratygraficznej:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • U. Lehmann & G. Hillmer, 1991: Bezkręgowce kopalne. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
  • S. Orłowski, M. Szulczewski, 1990. Geologia historyczna. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
  • ThePaleobiology Database