Phyllis Chinn
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 września 1941 |
| profesor nauk matematycznych | |
| Specjalność: teoria grafów | |
| Alma Mater |
Brandeis University. University of California, Santa Barbara |
| pracownik akademicki | |
| miejsce pracy |
Towson State College, Humboldt State University |
| Odznaczenia | |
| Louise Hay Award | |
Phyllis Zweig Chinn (z domu Zweig, ur. 26 września 1941 w Rochester) – amerykańska matematyczka, profesor matematyki, women’s studies i przygotowania do nauczania na Humboldt State University w Kalifornii. Jej publikacje dotyczą teorii grafów, edukacji matematycznej i historii kobiet w matematyce[1].
Edukacja i kariera[edytuj | edytuj kod]
Chinn urodziła się w Rochester w stanie Nowy Jork, a w 1962 roku ukończyła studia na Brandeis University[1]. Doktorat zdobyła w 1969 roku na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara z rozprawą doktorską na temat izomorfizmu grafów pod kierunkiem Paula Kelly’ego[1][2]. W latach 1969–1975 wykładała w Towson State College, szkole dla nauczycieli w Maryland i piastowała to stanowisko do 1974 roku, przed przeprowadzką do Humboldt State University (jeden z kampusów California State University)[1]. Była tam pierwszą kobietą profesor matematyki; jedyną inną kobietą profesor w naukach ścisłych była biolożka[3].
W 1997 roku została przewodniczącą wydziału matematyki w Humboldt State University[4].
Wkład[edytuj | edytuj kod]
Chinn napisała wysoko cytowaną pracę na temat graph bandwidth[5], zbiorów dominujących[6] oraz przepustowości pasm (bandwidth)[3][7].
Chinn jest również zapaloną żonglerką[3] i w latach 80. założyła klub żonglerski w Humboldt State University[8].
Uznanie[edytuj | edytuj kod]
Humboldt State uznał Chinn jako wybitną profesor w latach 1988–1989[9]. Była laureatką Nagrody Louise Hay w 2010 r. za wkład w edukację matematyczną, przyznawaną przez Stowarzyszenie Kobiet Matematyki, za pracę nad poprawą nauczania matematyki na poziomie szkoły średniej i wyższej oraz zachęcenie młodych kobiet do zostania matematyczkami[3].
Ma liczbę Erdősa równą 1[10][11][12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Phyllis Chinn Vita [online], users.humboldt.edu [dostęp 2018-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-03].
- ↑ Phyllis Chinn – The Mathematics Genealogy Project [online], www.genealogy.math.ndsu.nodak.edu [dostęp 2018-03-10].
- ↑ a b c d 20th Louise Hay Award: Phyllis Z. Chinn [online], www.awm-math.org [dostęp 2018-03-10].
- ↑ Brandeis University Libraries, Brandeis review, Waltham, Mass.: Brandeis University, 1982 [dostęp 2018-03-10].
- ↑ P.Z. Chinn i inni, The bandwidth problem for graphs and matrices–a survey, „Journal of Graph Theory”, 6 (3), 1982, s. 223–254, DOI: 10.1002/jgt.3190060302, ISSN 1097-0118 [dostęp 2018-03-10] (ang.).
- ↑ Robert C. Brigham, Phyllis Z. Chinn, Ronald D. Dutton, Vertex domination-critical graphs, „Networks”, 18 (3), 1988, s. 173–179, DOI: 10.1002/net.3230180304, ISSN 1097-0037 [dostęp 2018-03-10] (ang.).
- ↑ Chinn, P. Z.; Erdős, P.; Chung, F. R. K.; Graham, R. L. (1981), "On the bandwidths of a graph and its complement", The theory and applications of graphs (Kalamazoo, Mich., 1980), Wiley, New York, s. 243–253.
- ↑ Katy M. Tahja, Humboldt State University, Arcadia Publishing, 2010, ISBN 978-0-7385-8015-9 [dostęp 2018-03-10] (ang.).
- ↑ Brandeis University Libraries, Brandeis review, Waltham, Mass.: Brandeis University, 1982 [dostęp 2018-03-10].
- ↑ The Erdős paradox: When a mathematical number and Wikipedia collide – Wikimedia Blog [online], blog.wikimedia.org [dostęp 2018-03-10] (ang.).
- ↑ Kirsten Menger-Anderson, Who’s Important? A tale from Wikipedia [online], Q.E.D., 10 lutego 2018 [dostęp 2018-03-10].
- ↑ A list of the 492 co-authors of Paul Erdos. Howard R. Hughes College of Engineering. [dostęp 2018-03-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona domowa. users.humboldt.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-23)].