Pierre-Paul Lemercier de La Rivière
Data i miejsce urodzenia |
1719 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1792 |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Pierre-Paul Lemercier de La Rivière (ur. w 1719 w Saumur, zm. w 1792 w Paryżu[potrzebny przypis]) – ekonomista francuski, zwolennik fizjokratyzmu. Jako pierwszy użył nazwy absolutyzm oświecony[1].
Doradca parlamentu Paryża od 1747 do 1758, potem intendent wyspy Martynika (1759 – 1764), dzięki wsparciu Madame Pompadour. Przeciwnik reżimu feudalnego, na temat którego pisał Każdy wielki właściciel ziemski komenderuje despotycznie tą cząstka ludu, która odeń zależy; stąd samowolne dręczenie, tyranizowanie, nadużycia wszelkiego rodzaju[2].
W roku 1767 caryca Katarzyna II Wielka zaprosiła go do Rosji. Denis Diderot, osobisty przyjaciel Lemerciera, reklamował dzieło Lemerciera pośród filozofów, choć zwykle był fizjokratom bardzo niechętny.
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- l'Ordre naturel et essentiel des sociétés politiques (1767) (w dziele tym udowodnił swój monarchizm, co wywołało kontrowersję między Voltaire'm i Gabriel Mably'm).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Malec, D. Malec, Historia administracji i myśli administracyjnej, Kraków 2003, s.39
- ↑ Jan Baszkiewicz, Francja nowożytna. Szkice z historii wieków XVII-XX. Wydawnictwo Poznańskie Poznań 2002, s.13.
- ISNI: 0000000118561402
- VIAF: 100227892
- LCCN: n87912819
- GND: 104152389
- LIBRIS: 1zcgll6k237xww1
- BnF: 119117038
- SUDOC: 02697391X
- NTA: 339731494
- Open Library: OL2400637A, OL5131203A, OL2311980A, OL4524961A, OL5619257A
- PLWABN: 9811721697605606, 9810641832605606
- NUKAT: n01043380
- J9U: 987007274882805171
- CANTIC: a10685650