Pieszczanka (ssaki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieszczanka
Rhombomys
J.A. Wagner, 1841[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – pieszczanka wielka (R. opimus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszoskoczki

Plemię

Gerbillini

Rodzaj

pieszczanka

Typ nomenklatoryczny

Rhombomys pallidus Wagner, 1841 (= Meriones opimus H. Lichtenstein, 1823)

Synonimy
  • Amphiaulacomys Lataste, 1882[2]
  • Pliorhombomys[a] Fokanov, 1964[3]
  • Pliorhombomys Fokanov, 1976[4]
Gatunki

2 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Pieszczanka[5] (Rhombomys) – rodzaj ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w środkowej i południowej Azji[6][7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 150–185 mm, długość ogona 130–160 mm; masa ciała 169–275 g[8][9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1841 roku niemiecki paleontolog i zoolog Johann Andreas Wagner na łamach Gelehrte Anzeigen der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften zu München[1]. Na gatunek typowy Wagner wyznaczył pieszczankę wielką (R. opimus).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Rhombomys: gr. ῥομβος rhombos ‘romb’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[10].
  • Amphiaulacomys: gr. αμφι amphi ‘dookoła’; αυλαξ aulax, αυλακος aulakos ‘bruzda, rowek’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[11]. Gatunek typowy: Rhombomys pallidus J.A. Wagner, 1841 (= Meriones opimus H. Lichtenstein, 1823).
  • Pliorhombomys: pliocen ‘epoka geologiczna’, od gr. πλειων pleiōn ‘więcej’, forma wyższa od πολυς polus ‘wiele’[12]; rodzaj Rhombomys Wagner, 1841. Gatunek typowy: Pliorhombomys gromovi Fokanov, 1976.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[13][9][6][5]:

Opisano również gatunek wymarły z fanerozoiku Turkmenistanu[14][4]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J.A. Wagner. Gruppirung der gattungen der Nager. „Gelehrte Anzeigen der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften zu München”. 12 (52), s. 421, 1841. (niem.). 
  2. F. Lataste. Douze espèces de Gerbillines en Algérie. „Le Naturaliste”. 2 (4), s. 11, 1882. (fr.). 
  3. В.А. Фоканов. Материалы к истории формирования фауны грызунов Бадхыза (южная Туркмения) в голоцене. „Бюллетень Московского общества испытателей природы”. Отдел биологический. 69 (4), s. 55, 1964. (ros.). 
  4. a b В.А. Фоканов. Новый род и вид песчанки Pliorhombomys gromovi Fokanov, gen. et sp. nov. (Mammalia, Rodentia) из позднего плиоцена южной Туркмении. „Труды Зоологического института Академии наук СССР”. 66, s. 122, 1976. (ros.). 
  5. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Rhombomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-17].
  8. Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 649–650. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  9. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 293. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  10. Palmer 1904 ↓, s. 609.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 94.
  12. E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 201. (ang.).
  13. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
  14. J.S. Zijlstra, Rhombomys Wagner, 1841, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]