Piotr Kuroczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Kuroczyński
Ilustracja
Prof. Dr.-Ing. Piotr Kuroczyński
Państwo działania

Polska i Niemcy

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1979
Łódź

profesor nauk technicznych
Specjalność: architekt
Alma Mater

Technische Universität Darmstadt

Doktorat

2010 – nauki techniczne
Technische Universität Darmstadt

Profesura

2017

Aktywność zawodowa
Uniwersytet Techniczny

Technische Universität Darmstadt

Okres zatrudn.

2005 - 2010

Instytut Badawczy Wspólnoty Leibniza

Instytut Herdera do Badań Historycznych nad Europą Środkowo-Wschodnią

Okres zatrudn.

2013 - 2016

Uczelnia Wyższa

Hochschule Mainz - University of Applied Sciences

Okres zatrudn.

2017 - nadal

Piotr Kuroczyński (ur. 19 stycznia 1979 w Łodzi) – niemiecki architekt polskiego pochodzenia. Specjalizuje się w komputerowej rekonstrukcji architektury w grafice 3D. Jego zainteresowania obejmują wirtualne środowiska badawcze, semantyczne modelowanie danych, modelowanie informacji o budowaniu, modelowanie 3D, dokumentację i standardy wizualizacji dziedzictwa kulturowego z jej poszczególnymi etapami, np. teksturowanie, ustawienie sceny, czy renderowanie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Piotr Kuroczyński dzieciństwo spędził w Łodzi. W 1990 wyjechał z rodziną do Niemiec. W Moguncji w 1999 w Gimnazjum Gutenberga uzyskał świadectwo dojrzałości i rozpoczął studia na wydziale architektury Uniwersytetu Technicznego w Darmstadt, która jest jedną z wiodących uczelni technicznych w Niemczech o wysokiej międzynarodowej renomie i uznaniu[1]. Podczas nauki w 2004 przebywał 3 miesiące na praktykach w Oddziale Informacyjnym Muzeów Kremla w Moskwie.

Po ukończeniu studiów od 2005 prowadził badania i zajęcia dydaktyczne w Zakładzie Technologii Informacyjno-Komunikacyjnych w Architekturze u profesora Manfreda Kooba na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt, u którego w 2010 obronił pracę na tytuł doktora pt.: "Die Medialisierung der Stadt - Analoge und digitale Stadtführer zur Stadt Breslau nach 1945"[2]. Był również wykładowcą w Zakładzie Projektowania Komputerowego Wspomaganego na Politechnice Warszawskiej oraz w Zakładzie Projektowania Cyfrowego na Technische Universität Darmstadt. Od 2013 był pracownikiem naukowym i koordynatorem projektu w Instytucie Badań Historycznych Europy Środkowo-Wschodniej im. Herdera[3]. Jest współzałożycielem i przewodniczącym Grupy Roboczej Cyfrowej Rekonstrukcji 3D w Stowarzyszeniu Nauk Humanistycznych Cyfrowych w Regionie Niemieckojęzycznym[4]. Od 2017 roku jest profesorem informatyki stosowanej i wizualizacji w architekturze na wydziale architektury w Hochschule Mainz[5]. Od 2018 roku jest dyrektorem Instytutu Architektury i naczelnym redaktorem serii książek Computing in Art and Architecture w Bibliotece Uniwersyteckiej w Heidelbergu[6].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Kuroczyński "Die Medialisierung der Stadt. Analoge und digitale Stadtführer zur Stadt Breslau nach 1945."Transcript Verlag, Bielefeld, 2011, ISBN 978-3-8376-1805-1

Rodzice i rodzeństwo[edytuj | edytuj kod]

Ojciec, Włodzimierz Kuroczyński, był adiunktem w stopniu docenta (Privat Dozent) Klinice Kardiochirurgii Uniwersytetu im. Johannesa Gutenberga w Moguncji. Matka – Maria, Milena, z d. Budlewska. Ma starszą siostrę: Paulinę (1976).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]