Piotr Paneth
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 października 1952 |
| Profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia teoretyczna, kinetyka chemiczna, modelowanie molekularne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1983 |
| Habilitacja |
1989 |
| Profesura |
1996 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Łódzka |
| Okres zatrudn. |
od 1975 |
| Dziekan | |
| Wydział | |
| Okres spraw. |
2008–2012 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prorektor ds. nauki | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. |
2012–2016 |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Strona internetowa | |
Piotr Paneth (ur. 8 października 1952 w Łodzi[1]) – polski chemik, profesor nauk chemicznych, profesor Politechniki Łódzkiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1976 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera po ukończeniu studiów na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej. W 1975 roku rozpoczął pracę Instytucie Techniki Radiacyjnej Politechniki Łódzkiej. Odbył długoterminowe staże naukowe na uniwersytetach stanów Wisconsin i Nebraska w USA.
W roku 1983 uzyskał stopień naukowy doktora, w roku 1989 doktora habilitowanego, tytuł profesora nauk chemicznych otrzymał 31 maja 1996 roku[2]. W roku 2000 objął stanowisko profesora zwyczajnego PŁ.
Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół mechanizmów reakcji chemicznych i biochemicznych, a do ich badania wykorzystuje głównie efekty izotopowe oraz modelowanie molekularne. Ogłosił ponad 100 publikacji, wypromował kilkunastu doktorów.
W latach 1993–1996 był prodziekanem ds. studenckich Wydziału Chemicznego PŁ, a w latach 2008–2012 dziekanem tego wydziału. W latach 2012–2016 pełnił funkcję prorektora Politechniki Łódzkiej ds. nauki. W 2016 roku ubiegał się o stanowisko rektora tej uczelni, wybory te wygrał jednak Sławomir Wiak[3].
W roku 1998 uzyskał stypendium Svenska institutet (Szwecja), w roku 2000 stypendium Programu Fulbrighta[4], a w roku 2006 stypendium ISPS (Japonia). Profesor wizytujący na University of Nebraska (1995), University of Minnesota (2000–2001), Uniwersytecie Emory'ego (2003), a także na uniwersytetach w Uppsali (1998–1999), Nantes (2006, 2007) i Kioto (2007). Członek rady naukowej „Wiadomości Chemicznych” od 2001 roku i redaktor „Central Europen Journal of Chemistry” w latach 2003–2008. W latach 2004–2007 przewodniczący Łódzkiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1997)[5] oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Who is who w Polsce. Wyd. I. Zug: Hübners blaues Who is who, 2002, s. 1471. ISBN 3-7290-0034-9.
- ↑ Prof. dr hab. inż. Piotr Paneth, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-09-01].
- ↑ Prof. Sławomir Wiak rektorem Politechniki Łódzkiej. perspektywy.pl, 20 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-20].
- ↑ Piotr Paneth. fulbrightscholars.org. [dostęp 2023-08-24]. (ang.).
- ↑ Prof. dr hab. inż. Piotr Paneth. mitr.p.lodz.pl. [dostęp 2015-03-25].
- ↑ Ewa Chojnacka. Ordery i odznaczenia dla zasłużonych. „Życie uczelni: biuletyn informacyjny Politechniki Łódzkiej”. 130, s. 6, 2014. Łódź: Politechnika Łódzka. ISSN 1425-4344.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 194.
- Stefan Karolczak, Jan Perkowski (red.). 50 lat chemii radiacyjnej w Politechnice Łódzkiej. „Zeszyty Historyczne Politechniki Łódzkiej”. zeszyt 14, s. 70, 2013. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej. ISSN 1731-6553.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Paneth. ResearchGate. [dostęp 2016-02-09]. (ang.).