Piotr Wilk
Piotr Wilk (XV/XVI wiek) – wójt dziedziczny Starej Warszawy, młynarz, kupiec.
Wójtem został w 1480, funkcję odziedziczył po braciach: Kasprze i Janie. W latach 1479–1516 był wójtem Nowej Warszawy.
Jego dłużnikami byli książęta mazowieccy[1]. Sprowadzał on na dwór książęcy m.in. wysokogatunkowe tkaniny. Od 1481 dzierżawił wieś książęcą Bródno. W jego posiadaniu były dwie kamienice na Rynku Starego Miasta (m.in. Rynek 19; kamienica Wójtowska[2]), ogród znajdujący się przy ul. Długiej oraz młyn zlokalizowany niedaleko Warszawy.
Ponieważ urząd wójta Starej Warszawy był dziedziczny następcami Piotra Wilka byli kolejni jego potomkowie. Natomiast jego wnukowie obrali nazwisko Kałęccy, które wiązało się z łanami wójtowskimi we wsi Kałęczyn.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Wilk był wpisany do Księgi Skarbowej Janusza II, w której występował jako dostawca kosztownych tkanin importowanych. Alina Wawrzyńczyk, Andrzej Soltan, Warszawa XVI–XVII wieku, PWN, Warszawa 1974, s. 31
- ↑ Wzmianka z 1505 o Kamienicy Wójtowskiej informuje, iż była ona wówczas własnością Wilków-Kałęckich, a następnie kolejnych wójtów dziedzicznych. W latach 1618–1622, po śmierci Jana Wilka-Katęckiego, ostatniego wójta dziedzicznego, kamienicę przejęła rada miejska. Rynek 19 (kamienica Wójtowska), www.zapiecek.com (dostęp: 10 maja 2008)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Warszawy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1975, s. 743