Pletyzmografia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pletyzmografia – (ang. plethysmography od gr. plēthysmós – powiększenie, gráphō – piszę) – metoda pomiaru zmian przepływu krwi przez naczynia obwodowe położone blisko powierzchni ciała. Jedną z najczęściej stosowanych jest fotopletyzmografia. Wynikiem pomiaru pletyzmograficznego jest krzywa obrazująca względne zmiany objętości przepływającej krwi. Ponieważ częstość tych zmian odpowiada częstości skurczów serca, pletyzmograf wykorzystuje się nieraz jako prostą metodę pomiaru szybkości pracy serca[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strelau Jan (red.): Psychologia. Podręcznik akademicki. Podstawy psychologii. Gdańsk: GWP, 2006, s. 165. ISBN 83-87957-04-6.
  2. pletyzmografia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-11-08].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]