Południe (czasopismo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Południe
Ilustracja
Okładka „Południa”, zeszyt 1 (1921)
Częstotliwość

kwartalnik

Państwo

 Polska

Adres

Wilno

  • ul. Adama Mickiewicza 33A
  • ul. Witoldowa 13
Wydawca

Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków

Organ prasowy

Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków

Tematyka

sztuki piękne

Pierwszy numer

1920

Ostatni numer

1925

Redaktor naczelny

Stanisław Woźnicki

Liczba stron

74–112

Południe” – polskie czasopismo poświęcone sztuce i krytyce artystycznej, wydawane w latach 1920–1925 w Wilnie[1].

Historia i profil[edytuj | edytuj kod]

Pismo – kwartalnik – powstało wskutek decyzji Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków o powołaniu własnego organu prasowego. Było opatrzone podtytułem definiującym jego profil – początkowo „Pismo poświęcone sztuce i krytyce artystycznej”, a następnie „Pismo poświęcone sztukom plastycznym i krytyce artystycznej”. Wydawano je w Wilnie. Z czasem jednak powstał oddział w Warszawie. Kierowała nim Janina Orynżyna[1], która także publikowała w magazynie swoje teksty.

W okresie istnienia pisma w skład komitetu redakcyjnego wchodzili m.in. Jerzy Hoppen (kierownik artystyczny), Czesław Kowalski-Wierusz, Marian Lalewicz, Janina Orynżyna, Mieczysław Schulz (kierownik artystyczny), Ludomir Sleńdziński, Stojan Stefanowski, Władysław Tatarkiewicz, Stanisław Woźnicki (redaktor naczelny) i Stefania Zahorska[1].

W kwartalniku publikowali m.in. Henryk Cepnik, Stanisław Cywiński, Adam Dobrodzicki, Waldemar George, Wacław Husarski, Juliusz Kłos, Jan Alfred Lauterbach, Tadeusz Oryng, Jerzy Siennicki, Wacław Studnicki, Paweł Wędziagolski[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c „Południe”, z. 4, 1922. bcul.lib.uni.lodz.pl. [dostęp 2024-05-04]. (pol.).
  2. „Południe”, z. 2, 1925. bcul.lib.uni.lodz.pl. [dostęp 2024-05-04]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]