Pole rozdzielni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pole rozdzielni, Pole rozdzielcze, odejście (ang. bay (of a substation)[1]) - jest to część rozdzielni składająca się z torów prądowych głównych i pomocniczych przeznaczonych do wykonywania określonego zadania w rozdzielni wraz ze wszystkimi przynależnymi elementami izolacyjnymi i konstrukcyjnymi[2]..

Wyposażenie pola zależy od spełnianej przez nie funkcji, od napięcia znamionowego i wymaganej niezawodności pracy. W zależności od przeznaczenia wyróżnia się pola: liniowe, transformatorowe, łączników szyn (sprzęgłowe), pomiarowe, potrzeb własnych, odgromnikowe.

W przypadku instalacji elektrycznych niskiego napięcia częściej funkcjonuje określenie pole rozdzielnicy. Według literatury:
Pole rozdzielnicy - jest to wydzielona funkcjonalnie i najczęściej konstrukcyjnie część rozdzielnicy elektrycznej przeznaczona do realizacji określonego zadania. Wyróżnia się między innymi pole liniowe zasilające, pole liniowe odbiorcze, pole pomiarowe, pole sprzęgłowe itd.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. IEV ref 605-02-09
  2. Dołęga W.: Stacje elektroenergetyczne, Oficyna Wyd.Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2007, ISBN 978-83-7493-301-8.