Polubicze Wiejskie Pierwsze
Na mapach: 
51°46′19″N 23°05′20″E/51,771944 23,088889
51°46′19″N 23°05′20″E/51,771944 23,088889| wieś | |
.JPG) Dawna cerkiew unicka, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. św. Jana Ewangelisty | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
283[2] |
| Strefa numeracyjna |
83 |
| Kod pocztowy |
21-580[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LBI |
| SIMC |
1061593[4] |
Położenie na mapie gminy Wisznice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bialskiego  | |
| 51°46′19″N 23°05′20″E/51,771944 23,088889[1]
| |
Polubicze Wiejskie Pierwsze – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Wisznice[4][5].
Wieś powstała w wyniku podziału Polubicz Wiejskich w 2009[6]. W latach 1975–1998 ta miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Wisznice[7]. W 2021 liczyła 283 mieszkańców[2].
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Jana Ewangelisty.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 107646
- ↑ a b Raport o stanie gminy za rok 2021. Liczba mieszkańców w dniu 31.12.2021 s. 8
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 965 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rozporządzenie MSWiA z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych. [dostęp 2009-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 października 2011)].
- ↑ BIP gminy, sołtysi [dostęp 2023-11-06]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Polubicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 703.
