Portal:Racibórz/Historia

Gród raciborski istniał już od IX w., bronił przeprawy rzecznej przed Odrę na szlaku handlowym prowadzących przez Bramę Morawską do Polski. Racibórz leżał na skrzyżowaniu wielu szlaków handlowych, m.in. z Czech i Moraw do Krakowa, na Ruś i na Śląsk. Według staropolskich podań był stolicą Kwadów, a w kronice Galla Anonima znajduje się informacja o zdobyciu w 1108 r. raciborskiego grodu przez rycerzy Bolesława Krzywoustego. W dalszych przekazach Racibórz wymieniany jest jako gród kasztelański, a od 1172 r. stał się stolicą księstwa pod władzą Mieszka Plątonogiego. Dwukrotnie w 1241 r. silny raciborski gród warowny stawiał opór Tatarom. Prawa miejskie Racibórz otrzymał w pierwszej ćwierci XIII w. (ok. 1217 r., kiedy gród został zlokalizowany na prawach flamandzkich). W dniu 17 czerwca 1299 Przemysław (książę raciborski) nadał Raciborzowi prawa miejskie według prawa magdeburskiego, na podstawie których miasto przejęło od księcia wiele jego uprawnień. Więcej...