Przepisy techniczno-budowlane
Przepisy techniczno-budowlane – przepisy ustanowione na podstawie prerogatywy zawartej w ustawie Prawo budowlane określone w formie rozporządzenia[1].
Do przepisów techniczno-budowlanych zalicza się:
- warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie,
- warunki techniczne użytkowania obiektów budowlanych.
Prawo budowlane dzieli warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie na:
- warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które określi minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa,
- warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budowle i obiekty małej architektury i ich usytuowanie, które określą właściwi ministrowie, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.
Prawo budowlane stwierdza także, że warunki techniczne użytkowania obiektów budowlanych mogą (lecz nie muszą) określić:
- dla budynków mieszkalnych minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa,
- dla budowli i obiektów małej architektury właściwi ministrowie, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.
Istniejące przepisy techniczno-budowlane[edytuj | edytuj kod]
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych[2].
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie[3].
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie[4].
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie[5].