Pułk Artylerii im. Józefa Bema
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1918 |
| Rozformowanie |
1919 |
| Patron | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Pułk Artylerii im. Józefa Bema – oddział artylerii sformowany, we Włoszech w 1918 roku, w ramach Armii Polskiej we Francji, z jeńców armii austro-węgierskiej narodowości polskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W ostatnich dniach grudnia 1918 i na początku stycznia 1919 w obozie La Mandria zorganizowano 12 bateryjny pułk artylerii im. Józefa Bema[1].
13 lutego 1919 pułk otrzymał sztandar. Sztandar ufundował doktor Rosenkranz, a wręczyło go Koło Pań Turyńskich[2].
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
| Dowódcy pułku | |||
|---|---|---|---|
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
| kpt. inż. | Jan Małecki | XII 1918[1] – | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zakrzewski 2016 ↓, s. 47.
- ↑ Zakrzewski 2016 ↓, s. 53.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bartosz Zakrzewski: 18 Dywizja Piechoty WP w wojnie polsko-sowieckiej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2016. ISBN 978-83-7543-415-6.