Przejdź do zawartości

R&S Records

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
R&S Records
Rok powstania

1984

Założyciel

Renaat Vandepapeliere i Sabine Maes

Gatunki

techno

Siedziba

Gandawa

Kraj pochodzenia

Belgia

Strona internetowa

R&S Records – belgijska wytwórnia płytowa, założona w 1984 roku w Gandawie, przez Renaata Vandepapeliere’a i jego żonę Sabine Maes, specjalizująca się w elektronicznej muzyce tanecznej, głównie w techno. Wydał nagrania takich artystów jak: Aphex Twin, Derrick May, Ken Ishii, C.J. Bolland, Kenny Larkin, Carl Craig, Joey Beltram, Biosphere, Model 500 i Dave Angel.

Mottem wytwórni jest: „In Order To Dance” („Aby tańczyć”).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Renaat Vandepapeliere, współzałożyciel R&S Records (2012)

Wytwórnia R&S Records została założona w 1984 roku przez Renaata Vandepapeliere’a i Sabine Maes[1] w belgijskiej Gandawie[2]. Vandepapeliere (ur. 1957 w Gandawie) od wczesnych lat interesował się muzyką, w tym twórczością Jimiego Hendrixa. Próbował swych sił jako DJ w nocnym klubie, pracował w sklepie płytowym słuchając przy okazji importowanych płyt amerykańskich. Jedną z największych inspiracji stał się dla niego sposób, w jaki Chris Blackwell z Island Records prowadził swój biznes[3]. Powodem do założenia wytwórni stała się – jak stwierdził w wywiadzie dla magazynu Clash – frustracja belgijską sceną muzyczną lat 80., a z drugiej strony – nowy gatunek muzyczny, jaki ukształtował się wówczas w Belgii, New beat[4]. R&S specjalizowała się w europejskiej muzyki tanecznej, głównie w techno. Wydawała muzykę z całego świata, rozwijając jednocześnie własny zespół producentów muzycznych. W jej katalogu znalazły się nagrania takich artystów jak: Aphex Twin, Derrick May, Ken Ishii, C.J. Bolland, Kenny Larkin, Carl Craig, Joey Beltram, Model 500 i Dave Angel[2].

W latach 90. R&S nawiązała współpracę wytwórnią Sony Music, a następnie z PIAS Recordings, ale posunięcie to nie przyniosło spodziewanych rezultatów. Pod koniec dekady działalność R&S przeszła w stan zawieszenia, a oboje właściciele zaczęli unikać świata biznesu poświęcając się hodowli koni. Renaat Vondepapaliere w wywiadzie dla magazynu Vice stwierdził, iż był znudzony powtarzalnością tematów muzycznych w tamtym czasie, menedżerami i DJ-ami i ostatecznie postanowił wycofać się z interesu[5]. W 2000 roku wytwórnia zaprzestała działalności[6].

Wznowiła ją na początku 2008 roku wydając szereg zremasterowanych, klasycznych albumów i remiksów takich twórców jak: Audion, Prins Thomas, Tom Middleton, Optimo i Boyz Noise. Postanowiła jednocześnie lansować nowych artystów[2].

Pod koniec 2013 roku dla uczczenia trzech dekad swojej działalności wydała okolicznościową kompilację, zawierającą 30 najwybitniejszych, jej zdaniem, nagrań związanych z nią artystów, w tym: R-Tyme i Kenny’ego Larkina (przedstawicieli techno z Detroit), Guaranteed Raw (zespołu, w którym występował Renaat Vandepapeliere), Joeya Beltrama, Rising High Collective, Aphex Twina, Mescalinum United, C.J. Bollanda, Biosphere’a, Silent Phase’a, Model 500 i Kena Ishii[7].

W 2016 roku podpisała umowę dystrybucyjną z Believe Digital. Umowa objęła dystrybucję cyfrową, zarządzanie materiałami wideo, marketing cyfrowy i handlowy, sąsiednie prawa i synchronizację oraz wszystkie usługi pobierania i przesyłania strumieniowego na całym świecie oprócz Japonii, USA i Kanady[1].

Kontrowersje i spory prawne[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku amerykański artysta rhythm and bluesowy Eddington Again zarzucił szefom R&S Renaatowi Vandepapeliere’owi i Andy’emu Whittakerowi lekceważenie i dyskryminację czarnoskórych muzyków oraz milczenie wytwórni podczas światowych protestów Black Lives Matter w tym samym roku. Zażądał też od Vandepapeliere'a usunięcia swojej EP-ki Damiani3 z 2019 roku z katalogu ambientowego imprintu R&S, Apollo Records. Ostatecznie Vandepapeliere zgodził się na rozwiązanie umowy, a następnie publicznie przeprosił artystę[8].

W 2022 roku Raj Chaudhuri wniósł do sądu pozew o dyskryminację przeciwko R&S, czemu wytwórnia zaprzeczyła. Pozew został oddalony przez sąd z przyczyn technicznych, ponieważ powód był freelancerem, a nie pracownikiem wytwórni. Vandepapeliere wyraził zadowolenie z rozstrzygnięcia. W oświadczeniu powiedział, że „różnice zdań na temat muzyki i kierunku artystycznego w wytwórni płytowej to jedno, ale fałszywe nazywanie ich rasizmem lub nierównością rasową jest złe” i jest kpiną z tych, którzy walczą z nierównością; dodał też, że w muzyce tanecznej „zawsze chodziło o jednoczenie ludzi poprzez podobieństwo i miłość do muzyki elektronicznej, niezależnie od pochodzenia etnicznego, koloru skóry, religii czy seksualności”[9].

Nazwa, logo i motto[edytuj | edytuj kod]

Litery R i S w nazwie firmy pochodzą od imion założycieli wytwórni – Renaata i jego żony Sabine. Stający dęba koń w logo nawiązuje do dziecinnej pasji Renaata, który w dzieciństwie chciał jeździć konno. Kolor zielony symbolizuje nadzieję, czarny – noc, niebieski – romans, a trójkąt – ochronę[3]. Mottem wytwórni jest: „In Order To Dance” („Aby tańczyć”)[10].

Artyści[edytuj | edytuj kod]

Lista według strony R&S Records[11]:

  • 6SISS
  • Acid Mondays
  • Ada Kaleh
  • Afriqua
  • Alex Smoke
  • Architectural
  • Airhead
  • Alma Construct
  • Bärtaub
  • Blawan
  • Benjamin Damage
  • Ben Hayes
  • Blondes
  • Bullion
  • Blue Daisy
  • Cloud Boat
  • dBridge
  • Djrum
  • East Of Oceans
  • Egyptian Hip Hop
  • Forest Drive West
  • Future Beat Alliance
  • Gabriels
  • James Blake
  • Lakker
  • Karim Sahraoui
  • Klaus
  • Lone
  • Lost Souls of Saturn
  • Maarten van der Vleuten
  • Mariel Ito
  • Michele Mininni
  • Model 500
  • More Time Records
  • MPIA3
  • Pariah
  • Paula Temple
  • RV Trax
  • Sam Interface
  • Slackk
  • Space Dimension Controller
  • Sporting Life
  • Struction
  • The Chain
  • Trimbal
  • Untold
  • Vondelpark
  • Yak
  • Yansima

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Jennyfer J. Walker: R&S Records sign deal with Believe Digital. Music Week. [dostęp 2024-05-17]. (ang.).
  2. ↑ a b c Resident Advisor: R&S Records. Resident Advisor. [dostęp 2024-05-17]. (ang.).
  3. ↑ a b Mike Mannix: R&S RECORDS EXCLUSIVE INTERVIEW. Iconic Underground Magazine. [dostęp 2024-05-17]. (ang.).
  4. ↑ Ash Akhtar: Renaat Vandepapeliere Interview. Clash. [dostęp 2024-05-17]. (ang.).
  5. ↑ Jemayel Khawaja: In Order to Dance: The Story of R&S Records. Vice. [dostęp 2024-05-17]. (ang.).
  6. ↑ Stuart Aitken: In Order to Edit. stuartaitken.com. [dostęp 2024-05-17]. (ang.).
  7. ↑ Fact: 30 alternative classics from pioneering dance label R&S. Fact. [dostęp 2024-05-17]. (ang.).
  8. ↑ John Cameron: Renaat Vandepapeliere of R&S Records Apologizes After Eddington Again Racism Dispute. selector.news. [dostęp 2024-05-18]. (ang.).
  9. ↑ Jazz Monroe: R&S Records Employee’s Discrimination Lawsuit Dismissed by Tribunal. Pitchfork. [dostęp 2024-05-18]. (ang.).
  10. ↑ Jemayel Khawaja: In Order to Dance: The Story of R&S Records. Vice. [dostęp 2024-05-18]. (ang.).
  11. ↑ R&S Records: R&S Records Artists. rsrecords.com. [dostęp 2024-05-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=R%26S_Records&oldid=73802621”